Om nog maar eens te tonen dat mijn poëtische voorkeuren nogal breed zijn hieronder twee dichters die ik bewonder(om verschillende redenen overigens) met twee volkomen verschillende gedichten.

Kil

De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige Hollandse zandgrond. 

Hans Andreus

Oh Kut

Oh kut, oh snee, oh pruim, oh spleet,
Oh gleuf, oh naad, oh kier, oh reet,
Oh gat, oh dot, oh doos, oh neuk,
Oh muts, oh klier, oh bef, oh prut,
Oh peer, oh vijg, oh dop, oh deur,
Oh lek, oh put, oh kloof, oh scheur,
Oh rits, oh snits, oh lik, oh stuk,
Oh pot, oh punt, oh kruis, oh munt,

Oh poort, oh zucht, oh tuin, oh lust,
Oh moes, oh vlaai, oh muis, oh trut,
Oh vlucht, oh krocht, oh brug, oh kolk,
Oh veeg, oh dirk, oh kees, oh hol,
Oh grot, oh schacht, oh bron, oh dal,
Oh hok, oh wak, oh wel, oh kwal,
Oh soes, oh tas, oh voos, oh kwast,
Oh zweer, oh puist, oh moot, oh schram,

Oh flens, oh roos, oh poes, oh jet,
Oh sluis, oh pomp, oh lurk, oh kets,
Oh schelp, oh schee, oh poel, oh zee,
Oh zacht, oh zout, oh zoet, oh wee,
Oh hals, oh fles, oh vaas, oh kat,
Oh mond, oh wond, oh jaap, oh kwel,
Oh vat, oh val, oh toef, oh zalf,
Oh vloek, oh troost, oh kuil, oh graf,

Oh klem, oh kluif, oh spons, oh kruik,
Oh klit, oh snor, oh plons, oh fuik,
Oh dons, oh kluit, oh lonk, oh tuit,
Oh in, oh uit, oh in, oh uit.

Jules Deelder