Maandelijks archief: november 2012
Poëzie op straat
In de dichterswijk in Hengelo
.
In Groot Driene, de dichterswijk van Hengelo, zullen 68 straten een zuil krijgen met daarop een gedicht. Het initiatief hiervoor komt van oud stadsdichter Reinier de Rooie. Hij is van mening dat ‘poëzie moet bloeien’. Daarom krijgen de 68 straten in Groot Driene die genoemd zijn naar grote dichters, een zuil met een gedicht van de naamgever van de straat. Zeven eeuwen dichters kom je tegen als het project klaar is met gedichten van o.a. Jacques Perk, Bredero, Marsman, Rhijnvis Feith en Vestdijk.
.
Op 24 november werd de dichterswijk met de zuilen officieel ingewijd.
.
Meer informatie over dit initiatief op Facebook: https://www.facebook.com/DeDichterZijnStraatEnEenGedicht
.
Gedichten in vreemde vormen
Concrete poëzie en nieuwe technologie
.
In 2009 werd in Barcelona een internationaal festival en symposium over E-poetry georganiseerd.
Een van de dichter/kunstenaars die daar acte de presence gaven was de Noor Ottar Ormstad. Deze dichter introduceerde zijn werk getiteld ‘Lyms’ door te stellen dat zijn project een verbinding is tussen concrete poëzie en nieuwe technologie. Zijn werk was een combinatie van letters in verschillende vormen (in zwart/wit) met een sfeervolle soundtrack waaruit woorden werden gevormd. Het scherm begon leeg waarna er letters werden gevormd, eerst dun en steeds voller en ingewikkelder. Eerst werden bijvoorbeeld woorden die met een F begonnen (van female) eruit gehaald en erbij geplaatst terwijl er vormen van een vrouwelijk gezicht zichtbaar werden.Maar ook woorden in het groen die bovenop de tekst pijlen vormen verschijnen. Uiteindelijk verschijnen niet alfabetische lijnen en vormen die een geometrie aan het werk toevoegen. Nogal experimenteel allemaal maar zo zie je maar waar poëzie toe kan leiden.
.
Zien hoe de videopresentatie eruit ziet? Kijk op http://vimeo.com/15983014
.
Gedichten op vreemde plekken
Deel 72: Op de stoep (voor de bibliotheek)
.
Dionne Brand, stadsdichter van Toronto heeft zich tot doel gesteld poëzie in het zicht van de bewoners en bezoekers van Toronto te brengen. Op de stoep voor de Cedarbrae bibliotheek heeft ze drie regels uit een gedicht laten plaatsen. Deze zinnen; “a man packed a country/ in a suitcase with his shoes / and left” komen uit het gedicht Exile van RosemarySullivan en zijn in brons aangebracht in het trottoir bij de ingang van de bibliotheek.
.
Deze zinnen werden door Dionne Brand en haar adviseurs (een stadsdichter, of dichter laureaat heeft in Canada blijkbaar adviseurs) gekozen als een manier om nieuwsgierigheid op te wekken bij de bezoekers van de bibliotheek. Iets waar ik me helemaal in kan vinden, niet voor niets heeft de bibliotheek waar ik werk als motto ‘Voor nieuwsgierige mensen’.
.
Het volledige gedicht van Rosemary Sullivan:
.
Exile
.
One day a life stopped.
Was that It?
Shelved? Suspended on a hook?
.
A man packed a country
in a suitcase with his shoes
and left.
.
Travelling
the spaces in between—
the not-here the not-there:
.
what you had been
now sealed
in someone else’s story.
.
The dead end
with no return ticket
.
except in your head
so that nowhere
was quite real
.
and the sentence for life:
to look back.
.
Uit: Blue Panic. Black Moss Press, 1991, p 48
Shakespeare and Company
George Whitman
.
Begin 2012 was ik met mijn gezin en vrienden in Parijs en al wandelend kwamen we plots langs Shakespeare and Company, een boekhandel waar ik al veel over gelezen had. We gingen uiteraard naar binnen en de boekhandel maakt zijn naam helemaal waar. Overal boeken, van de grond tot aan het plafond, klein en overvol, zoals je een boekhandel waar je wil rondstruinen graag ziet. Op een muur van de boekhandel staat de volgende tekst: ‘Be not inhospitable tot strangers, lest they be angels in disguise’. Omdat ik iets wist van de achtergrond van deze boekhandel dacht ik dat de uitspraak van de eigenaar/oprichter George Whitman was. Toen ik echter wat aan het browsen was op internet kwam ik een artikel tegen waaruit bleek dat dit geen uitspraak van Whitman was, geen uitspraak van W.B. Yeats, zoals Whitman zelf dacht maar een variatie op een bijbelse tekst uit het oude testament “Do not neglect to show hospitality to strangers, for by doing that some have entertained angels without knowing it.” Voorwaar een mooie uitspraak voor in zo’n boekhandel.
.
Shakespeare and Company organiseert in dat kleine winkeltje zelfs podia voor dichters, schrijvers en vertalers van poëzie. De foto’s zijn van maart 2012 (misschien was ik er toen wel, jammer gemist!) met o.a. de dichters Jane Draycott, Mimi Khalvati, Olivia McCannon en Sasha Dugdale.
.
Lang geleden
Bart Mesotten (1923 – 2012)
.
Sinds enige tijd ben ik geabonneerd op The Librarian’s Gazette, een Vlaamse (!) nieuwsbrief voor de informatie professional. In de editie van vandaag stond een berichtje dat de Belgische Haikudichter Bart Mesotten was overleden. Nu zei deze naam mij niet veel maar na enig nazoeken blijkt de Norbertijn Bart Mesotten schrijver en actieve propagandist van haiku’s. Mesotten studeerde klassieke filologie en was leraar. Bart Mesotten werd vooral bekend met zijn publicaties waarin hij nauwkeurig allerlei klassieke, Bijbelse en religieuze uitdrukkingen in onze taal ontrafelde. „Opdat het bewaard zou blijven”, vertelde hij zelf. Hij richtte het Haikoe-centrum Vlaanderen op en het tijdschrift Vuursteen. Voor zijn pionierswerk op dat gebied ontving hij in 2000 de prestigieuze Masaoka Shiki international Haiku Award in het Japanse Matsuyama.
Maar hij schreef ook gedichten anders dan haiku’s.
Hieronder een mooi voorbeeld van zijn kunnen.
.
lang geleden
.
lang geleden
gleed de tijd
geluidloos over de aarde
die vlak van stilte was
de aarde was zijn vriendin
zij praatten met elkaar
en niet brak de stilte
.
in de schoot der aarde
kiemde toen een vrucht
de bastaardvrucht van geluid
en de aarde baarde
struiken en bomen van geluid
huizen en pleinen van geluid
.
nu vindt de tijd geen stilte meer
waar hij zijn voet kan zetten
hij ijlt hij schiet over de aarde
en de aarde hoort het niet
en de aarde ziet het niet
daar staat de dood
.
Foto’s Ongehoord! poëziepodium
25 november 2012
..
Vanmiddag was het laatste poëziepodium van Ongehoord! van 2012. Op traden o.a. Pom Wolff, Peter W.J. Brouwer, Upperfloor en Kieke Plooij. De muziek werd verzorgd door Deksels. Ca. 35 mensen genoten van mooie krachtige poëzie, luisterliedjes en lichtvoetige teksten.
Hier alvast een paar foto’s van Pom Wolff, Peter W.J. Brouwer en Deksels.
.
Gedichten op vreemde plekken
Deel 71: Bij het station in de buurt van het F.C.Twente stadion
.
Op een muur bij station Enschede-Drienerlo, vlakbij het F.C. Twente stadion staat het volgende gedichtje van Willem Wilmink:
.
Het is het eindpunt van de trein,
bijna geen mens hoeft er te zijn,
bijna geen hond gaat zover mee:
Enschede
.
Ieder ontwaken een feest
Adriaan Bontebal (1952 – 2012)
.
In het midden van de jaren tachtig las ik de verhalenbundel van Adriaan Bontebal ‘Vijf voor vierentachtig’ moet dat zijn geweest. Eerlijk gezegd weet ik de titel niet meer precies maar omdat dit de enige verhalenbundel is die hij uitgaf in die tijd moet dat hem wel geweest zijn. Ik was toen al onder de indruk van zijn talent om schijnbaar nietszeggende, lullige, dagelijkse dingen zo te beschrijven dat ik er in ieder geval erg om moest lachen en van kon genieten. De naam van Bontebal is me altijd bijgebleven. Toen begin 2012 het bericht verscheen dat hij was overleden moest ik meteen weer aan die tijd terugdenken. Bontebal of Aad van Rijn, zoals zijn echte naam was, was ook dichter. Hij publiceerde meerdere bundels in de loop van de tijd. Ook schreef hij tot aan zijn dood een blog op http://www.bloggen.be/adriaanbontebal/
Hieronder zo’n typisch Bontebal gedicht.
.
ONTWAKEN
.
Ieder ontwaken
een feest
.
Ik sta op
rek me uit en
krab me eens flink
aan het onderlijf
,
Als rijpe vruchten
vallen de eitjes
van mijn schaamluis
op het dauwvochtige
slaapkamerzeil
.
Iedere morgen
een feest
.
Zwarte koffie
zware shag en
scharreleieren
bij het ontbijt
.
Ongehoord! podium
Zondag 25 november 2012
.
Aanstaande zondag is er weer een regulier podium van Ongehoord! in de Glazen Zaal van de centrale bibliotheek in Rotterdam (eerste etage). Omdat onze vaste presentator Hein van der Assem dan afscheid neemt van Ongehoord! zal ik de presentatie voor mijn rekening nemen.
Het programma ziet er als volgt uit:
Optredens van:
– Pom Wolff, dichter
– Upperfloor,dichter
– Kieke Plooij, romanschrijfster
– Peter W.J. Brouwer, dichter
– Gert-Jan Kooren, schrijver van tekstjes
– Deksels, muziek
.
Voor meer informatie over de schrijvers, dichters en de muziek kijk je op http://stichtingongehoord.com/
Uiteraard is er ook weer een Open Podium. Wil je zelf voordragen op het Open Podium? Dat kan. Als je voor of tijdens de pauze jezelf aanmeldt bij mij (de presentator) dan krijg je op het Open Podium een paar minuten de tijd om je gedichten voor te dragen.
Aanvang van het podium: 14.00 uur
Sluiting: ca. 16.00 uur
Kees Buddingh
Sinterklaas
.
Omdat het alweer bijna Sinterklaas en ik vandaag als hulp-Sinterklaas weer eens mag komen opdraven, hier een gedicht van Kees Buddingh met een mooie verwijzing. Geen Sinterklaasgedicht want daar ben ik eigenlijk heel slecht in.
.
Zegt men
Je moet, zegt men, een keer volwassen worden.
En bedoelt dan waarschijnlijk: heel serieus
over God, Staat en Vaderland meemummelen,
en nooit eens roepen: ‘Krijg een dikke neus!’
.
Geen grapjes maken over het soort zaken
waarmee zelfs een magnaat te worstelen heeft.
Vooral, wanneer hij door een Hongkonggriepje
geveld is. En plots merkt dat hij nog leeft.
.
De kans bij mij is, volgens de bookmakers
van Londen: 13.000 tegen 1.
En die, zegt men, verstaan hun vak. Helaas:
.
ik zal dus altijd onvolwassen blijven.
En ik moet toegeven: bij elke schimmel,
denk ik nog steeds: ‘Ha ’t paard van Sinterklaas!’
..
Uit de bundel ‘De eerste zestig’ uit 1978.
Met dank aan gedichten.nl
ZICHTBAAR ALLEEN 