Maandelijks archief: juli 2012
Zomergasten poëzie
Micha Wertheim en AOL
De gast van afgelopen zondag bij het VPRO programma Zomergasten, Mischa Wertheim, liet ondermeer een fragment zien van de korte film ‘I love Alaska’ . De aanleiding van deze film lag in het volgende:
Op 4 augustus 2006, zette het hoofd van de afdeling Research van America OnLine (AOL) Dr. Abdur Chowdhury een gecomprimeerd tekst bestand op één van haar websites met meer dan twintig miljoen zoekwoorden van meer dan 650.000 gebruikers over een periode van 3 maanden, om gebruikt te gaan worden voor onderzoek. Op 7 augustus werd het bestand daar weer weg gehaald maar niet nadat het uitgebreid verspreid en bekeken was door het internetgebruikers wereldwijd. Hoewel de gebruikers niet met naam en toenaam werden vermeled bleek het toch mogelijk een aantal van hen te achterhalen.
Terug naar Zomergast Micha Wertheim. Hij wilde een fragment laten zien van ‘I love Alaska’, een korte film van Lernert Engelbert en Sander Plug waarin een groot aantal zoektermen worden voorgelezen in de vorm van een soort dagboek en waarbij op de achtergrond beelden van Alaska te zien zijn. Deze minimovie is gemaakt in 13 episodes van elk ca. 4 minuten en vormen één geheel. Ze zijn te bekijken op http://www.minimovies.org/documentaires/view/ilovealaska
Toen ik naar het filmpje zat te kijken moest ik meteen denken aan een fenomeen dat ik hier al eerder beschreef: de Flarf.
De filmpjes hebben een zekere poëtische kracht en de manier waarop de zoektermen achter elkaar geplaatst zijn en zijn gecontextualiseerd hadden iets mysterieus en aantrekkelijks.
Zoekend naar informatie over het filmpje kwam ik op de Wikipediapagina terecht waarin het incident wordt beschreven. Daar stonden enige links naar de bestanden van enkele gebruikers. Een van deze zoektermlijstjes heb ik gebruikt om een Flarf te maken. Dus in plaats van zelf zoektermen in te vullen en daaruit een Flarf samen te stellen, nu een Flarf van iemand anders zijn zoektermen.
.
A pimple that won’t heal
.
Strange cosmos, how can I be a good
example to an unsaved friend?
friends online can be different in person
the bible says be kind to one another
.
how to kill annoying birds in your yard?
I can’t stand dr. Phil or his wife
I’m so proud of you, men needs a womans
love, death by Viagra; a strange cosmos
.
Nieuw gedicht
Kerfstok
.
In elke straat
van deze stad
woont er wel één
of meer
.
ze vormen geen genootschap
kennen geen mores
noch
delen ze een voordeur
.
de schaamte houdt hen
binnenshuis, hun daden in de schaduw
van het verleden, weggestopt in diepe laden
achter bankdikke kluisdeuren
.
elke referentie aan de gebeurtenissen
van toen, kan onherstelbare
schade toebrengen aan
de geestelijke gezondheid
.
Gedichten op vreemde plekken
Deel 59: Op het strand
.
De frequente lezer van mijn blog zal misschien zeggen: Ja maar je hebt al een keer op het strand als vreemde plek gehad. Dat klopt alleen werd toen het gedicht aangebracht middels de banden van een truck. In dit geval is het met mensenhanden aangebracht. Het betreft hier een ‘gedicht’ van Nathan de Groot en het is aangebracht op de tweede Maasvlakte.
Het gedicht luidt: Waar gedachten stranden, golft het zand.
.
Nieuw gedicht
Deel 2
.
Nu dan het tweede deel uit het drieluik ‘Reasons to be cheerful.
Part two.
.
First love
.
Het kleedhokje is van haar.
Aan alles voel en ruik je dat. Ze
gooit een jurkje over de muur.
‘Deze is toch veels te groot schatje’
Hij staat op en pakt het aan. Hij
.
oogt vermoeid. ‘Die strapless is wel
vet maar mijn string schijnt door’ komt
achter het gordijn vandaan. ‘Oh’ zegt hij
en kijkt naar links. De vrouw van middelbare
leeftijd kijkt hem recht aan en gelijk weer
.
weg. Ze staat op en strijkt haar rok glad.
‘Kom we gaan lieverd’. Moeder en dochter
lopen de pasruimte uit. Hij volgt ze met
zijn ogen, langs de rijen kleding, tot ver
na de kassa’s en roltrappen.
.
Gedichten in vreemde vormen
Landschapspoëzie
.
Josh Nimoy is een visueel media designer, kunstenaar, technoloog en digitale-dingen-maker. Hierbij maakt hij gebruik van taal of zoals hij het zelf omschrijft:
‘I am a silicon valley unicorn. I make software art. My most contagious meme is BallDroppings. My most visible work is commercial. My art shows in serious galleries and museums. I joined Motorola Mobility as senior staff Media & Visual Designer in the Language & Prototyping group of Consumer eXperience Design (CXD) in Spring 2011. I intend to remain corporate from now on while continuing to develop personal artwork on my free time. I believe creativity is a serious force of business (and humanity), capable of much more than just entertainment, consumer manipulation, and intellectual invigoration.’
.
Een deel van zijn werk is te omschrijven als landscape poetry. Waarom zie je hieronder.
Wil je meer van Josh Nimoy lezen en zien: http://jtnimoy.net/
.
Nieuw gedicht
Deel 1
uit het drietal prozagedichten dat ik heb geschreven voor mijn voordracht tijdens het lanceerfeest van Strak #3
.
Reasons to be cheerful part one
.
Second love
.
De Burger King bij het station
niet heel romantisch maar wel
goed te vinden. Een tafel met
zicht op de deur. Ze heeft
zich opgedoft, zojuist gedoucht
.
dan stapt hij binnen, jasje,
jeans en een sjaaltje. Dat laatste
doet haar denken aan haar grootvader.
Haar telefoon gaat. Ik draag een
rood jasje en een kokerrok, zegt
.
ze. Hij ziet haar, loopt op haar
af en zegt: ‘Serge’ terwijl hij haar
drie keer zoent. Wat wil je drinken?
Thee? Een thee en een Gin-tonic graag!
Hij kijkt haar aan en vraagt: Heb je
ook je anus laten bleken?
Zomergasten
The Tyger van William Blake (1757 – 1827)
.
Gisteravond bij Zomergasten was Hennie Vrienten te gast en waar ik vrijdag nog twitterde dat het tijd werd voor een dichter als Zomergast, besteedde Hennie heel veel tijd aan dichters en poëzie. Een van de dichters en gedichten die aan de orde kwam is The Tyger van de Engelse dichter William Blake. Een gedicht waarin de dualiteit tussen esthetische schoonheid en wreedheid wordt weergegeven. De spreker in het gedicht vraagt zich af of de hand die het lam creëerde ook de tijger maakte.
.
The Tyger
.
Gedichten op vreemde plekken
Deel 58: op een trap
.
Op de trap voor de nieuwe centrale bibliotheek van Amsterdam stond een gedicht van de Amsterdamse dichter Simon Vinkenoog. Inmiddels is het van de trap gesleten en aangebracht op een raam bij de entree.
.
Een nieuw gedicht voor Amsterdam
.
Je ster gaat weer stralen, Am*dam
De magie gaat weer werken, Am*dam
Het voorjaar komt nader, Am*dam
Je wordt weer verliefd, Am*dam
Je gaat vrijer bewegen, Am*dam
Er kan weer gelachen worden, Am*dam.
.
Nieuw gedicht
Proza/poezie
.
Ik heb voor mijn voordracht in Rotown, tijdens het lanceerfeest van Strak #3 een drietal proza gedichten of proezie geschreven en hier is er een van.
.
Reasons to be cheerful part three
.
My big love
.
Haar jurk is wit. Niet gewoon wit maar
Gebroken wit, of hoe dat dan ook heet, meer
crèmekleurig. Heel veel jurk. ‘Dat hoort erbij’
had ze gezegd. Bij afwezigheid van haar
vader , loopt haar oudere oom met haar op.
.
Links en rechts gaan mensen staan. Zijn
Schoenen knellen, vooral links bij zijn enkel
De lach rond haar moeders mond is nog
nooit zo breed geweest, nog even en hij valt
van haar gezicht, denkt ie en kijkt weg.
.
Nog twee rijen, dan zijn ze bij hem. Daar zit zijn
oude buurmeisje. Hij kijkt naar haar lichaam,
haar lange blonde haren. Hij lacht om haar
Krullende mondhoeken. Dan staat ze naast hem
‘Je hoeft alleen maar ja te zeggen’ had ze gezegd.
.
ZICHTBAAR ALLEEN 