Maandelijks archief: september 2008

Gedicht van mijn dochter


Twee dagen is een jaar

Twee dagen is een jaar
ik sta altijd voor je klaar

Vier dagen is een maand
dit gedicht zeg ik al staand

Honderd dagen is een eeuw
het grootste dier dat is een leeuw

Dit alles maakt de tijd
en de tijd raakt nooit meer kwijt

Maite (9 jaar)

Hoe het was (Uit 'Zichtbaar alleen')

Op verzoek
nog een gedicht uit ‘ Zichtbaar alleen’ .

 

Hoe het was

Hoe het was
toen het begon

De hemel trok open
boven een wolk van
geparfumeerd babyhaar

De warmte van familieliefde
en zijdezacht dons
gaven rust en genegenheid

Het leven van een zondagskind
leek langer dan de seizoenen
fortuinlijk en verguld

De geschiedenis spreekt zijn taal
de boeken het verhaal
van glorie en geloof

Maar
hoe het was,
toen het eindigde

Daarvan getuigt dit beeld
van koud marmer en
franse lelies

 

15_sienna2

Verontrustend rustgevend op 123video.nl

Nu ook in de bewerkte versie op 123video.nl
Kijk op:

http://www.123video.nl/playvideos.asp?MovieID=383260

Beeld_1

Black (Pearl Jam)

Muziek en poëzie

.

Sommige tekstdichters zijn vooral beroemd en bekend geworden door hun muziek waarin de tekst een hele belangrijke rol speelt.
Bekende voorbeelden zijn Bob Dylan, Leonard Cohen en John Lennon. Mensen met een boodschap.
De teksten van sommige popsongs zijn pareltjes van woordkunst.

Al enige tijd is ´Black´ van Pearl Jam, van hun debuutalbum ´Ten´ mijn favoriete popsong aller tijden, met name door de tekst.

Het nummer gaat over het liefdesverdriet over een vrouw, vanuit het perspectief van de eerste persoon (‘ik’) geschreven. Het wereldbeeld van de ‘ik-persoon’ is aan het veranderen, en deze vraagt zich vertwijfeld af waarom de vrouw niet een ster aan zijn hemel kan zijn.

Het nummer is in 2011 door de luisteraars van Kink FM verkozen tot het beste nummer ooit gemaakt.

 

“Black”

Sheets of empty canvas, untouched sheets of clay
Were laid spread out before me as her body once did.
All five horizons revolved around her soul
As the earth to the sun
Now the air I tasted and breathed has taken a turn

Ooh, and all I taught her was everything
Ooh, I know she gave me all that she wore
And now my bitter hands chafe beneath the clouds
Of what was everything.
Oh, the pictures have all been washed in black, tattooed everything…

I take a walk outside
I’m surrounded by some kids at play
I can feel their laughter, so why do I sear?
Oh, and twisted thoughts that spin round my head
I’m spinning, oh, I’m spinning
How quick the sun can drop away

And now my bitter hands cradle broken glass
Of what was everything?
All the pictures have all been washed in black, tattooed everything…

All the love gone bad turned my world to black
Tattooed all I see, all that I am, all I’ll be… yeah…
Uh huh… uh huh… ooh…

I know someday you’ll have a beautiful life,
I know you’ll be a sun in somebody else’s sky, but why
Why, why can’t it be, why can’t it be mine

.


 

Gedicht

Verontrustend rustgevend

Je zinnen prikkelen

de woordenman in mij

dat wat je schrijft

komt immers aan

in veilige haven

de wereld die je schept

in klein aaneengesloten

vertelt me

wie je bent

zonder te kennen

ontspannen lees ik je

terug naar oude waarden

met een randje

scherpte in ’t vizier

rommel met mijn

hoofd –

laat niets onvermeld

dat nergens toe leidt

juist daarin

wil ik wonen en

worden opgeschrikt


Zijn zilverwitte grijns

Van een vaste lezer van mijn web-log kreeg ik onderstaand stuk:

<!– /* Style Definitions */p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}p {margin-right:0cm; mso-margin-top-alt:auto; mso-margin-bottom-alt:auto; margin-left:0cm; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}@page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;}div.Section1 {page:Section1;}–>

zijn zilverwitte grijns

Van al die mannen die daar hangen achter mijn scherm, reageert hij

Mijn vriendelijke vaste lezer die nog niet afgedrukt of in overvloeiende

Kleuren zijn plaats heeft gevonden tussen muur en pin, die nog niet

Geklaagd heeft over eenzestigste van een seconde en die nog niet

Boos geworden is over welke rol dan ook, hij is verbouwereerd, dat

Prachtige oude woord dat ik zo lang niet gehoord heb, de oude Volvo

Is immers net de garage uit en daar stond ik, liftend langs de kant van

De weg

Daar waar anderen tobben over richtingaanduiding of proviand onderweg

Heeft hij de motor al gestart, ik zit als een filmster met lange blondeharen

En een arm achteloos over de stoel en ik giechel, ik slaak gilletjes zoals

Ik die maakte toen A. jaren geleden mij las, verbaasd over de treffende

Omschrijving van zijn huishouden en de correspondentie die daarop

Volgde, als beloning kwam mijn naam in zijn logs en lazen opeens drie-

Honderd mensen mij, de verwantschap een prettige bijkomstigheid en

Elke keer weer

Die reaktie, de pret, bijna verboden en intiem, bij de dagelijkse post van

Johnny Handsome die ouderwets een knieval maakte op mijn stoep en

Zeven weken lang mij moest overtuigen van zijn broeiende liefde of

De jarenlange verbintenis met mijn fotograaf die dagelijks door de

Telefoon neuzelde en mij een toekomst deden delen, elke keer weer

De lichte aarzeling in zijn stem, de zin die omhoog liep zoals de zinnen

Van mijn vriendelijke vaste lezer verdwijnen van mijn scherm omdat ze

Simpelweg te lang zijn

Ik stuur mijn pijltjes voorbij mijn kantlijn maar ook daar leven de woorden

Nog, de wereld is rond en er zit geen eng kwispelende hond met open

Bek en grote tanden te wachten tot iets naar beneden valt, ik knoop mijn

Jas los en slinger mijn tas op mijn rug en wuif met mijn hand terwijl hij

Het portier al geopend heeft, mijn vriendelijke vaste lezer heeft dropjes

In het dashboardkastje en boterhammen in een papieren zak, een kolbert

Op de achterbank, een beduimelde landkaart en een zonnebril met scheef

Pootje onder mijn billen in de stoel

.

Voor Wouter van H.

.

Lees meer van haar op http://www.aljaspaan.web-log.nl

Maassluis

13 september

Gisteren was de Dag van de Cultuur in Maassluis. Het was een hele leuke en bijzondere dag met boeiende optredens, aardige mensen, een verassing dat Nicole even langs kwam (en een klasgenoot van mijn collega bleek te zijn) en natuurlijk de presentatie van het boek ´Sporen langs Schiedam, Vlaardingen en Maassluis.
Dit is het gedicht van mijn hand dat in dit boek staat:

<!– /* Font Definitions */@font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}p.Ballontekst, li.Ballontekst, div.Ballontekst {mso-style-name:Ballontekst; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:8.0pt; font-family:Tahoma; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}@page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;}div.Section1 {page:Section1;}–>

Maassluis

Langzaam schuift een stukje haven

op hoogte aan de stad voorbij

aan het water, de industrie

driedimensionaal aanwezig

.

Achter mij gelaten, de kijkers

bij het dagelijks aanschouwen

altijd eerste rij, verwend

door verleden en heden

in beeld en beleving

.

Eenmaal omgedraaid ligt daar

een ansichtkaart, historisch

vertrouwd, in eenvoud

zo gewoon gezien

.

Voor wie hier woont

een plek om te aarden

voor wie hier passeert

kijkt en ziet, méér dan

een stad aan het water

.

Dag van de Cultuur

Nieuw gedicht

Morgen, zaterdag 13 september is in Maassluis de Dag van de Cultuur. Aangezien ik in de werkgroep zit die dit organiseert mag ik de hele dag actief meedoen. Ik maak deel uit van de jury die optredens van allerlei verenigingen beoordeeld (muziek, dans, koren etc.)
Daarnaast is morgen in de bibliotheek van Maassluis (evenals in Schiedam en Vlaardingen) de overhandiging van het eerste exemplaar van het boek en de CD "Sporen langs Schiedam, Vlaardingen en Maassluis"  waarover ik al eerder schreef. In dit boek en op deze CD staat een nieuw gedicht van mijn hand getiteld ‘Maassluis’.
De opbrengsten van het boek en de CD zijn voor de bouw van de Hospice Nieuwe Waterweg Noord.

Morgen of overmorgen zal ik het gedicht ook hier plaatsen.

Sporen

Ouder gedicht

Deze is uit 2006


De dader bekent 

 

Lik mij de lucht 

van de lippen en 

laat mijn longen

leeglopen


Kreun mij zacht

mee in je zalige 

zuchten

 

Adem mijn plezier

en plechtstatig

plakken

van lenden en schoot 

 

Soms schielijk en schuchter

of vloeiend en vast

 

zo ritmisch beweeglijk

behaaglijk bekend

 

raakt mijn lustige liefde

verliefd op dit moment            

Zichtbaar alleen bij Bookcrossing

Bookcrossing

Het idee van bookcrossing is dat je ergens een boek achterlaat, in cafe, trein, bibliotheek of ergens anders, met een code in het boek. Als je zo´n boek ergens tegen komt mag je het meenemen en lezen en daarna weer verder laten reizen. Elk boek in bookcrossing krijgt een code, als je op bookcrossing.nl deze code intikt kun je zien waar dit boek allemaal geweest is en wat men ervan vindt.
Ik heb Zichtbaar alleen aangemeld als boek, de code erin gezet en vandaag in cafe Schlemmer in Den Haag tussen de andere bookcrossing boeken gezet. En nu maar afwachten.

Bookcrossing