Maandelijks archief: augustus 2014
Gedicht Nederlands / Pools
Lofrede of klaagzang?
.
In Mei 2012 werd in Hoogvliet een Pools-Nederlandse poëziemiddag georganiseerd door de stichting common language en de Pools Nederlandse Kulturele vereniging. Omdat ik daarvoor gevraagd was werden een aantal gedichten van mijn hand in het Pools vertaald. In het verleden heb ik al twee gedichten hier geplaatst en vandaag een derde gedicht met de Poolse vertaling.
.
Lofrede of klaagzang
Ik beklaag de dagen die komen
ze zijn leeg en lijken zo
zinloos zonder jouw woorden
ontroerde mijn
kijk op dingen en
zalfde de manier
waarop ik het leven bekeek
en levend in een breed
perspectief leek het
voor niets
wat mij nu rest
zijn voorbije woorden
herinneringen aan
helderheid en een zon
die dooft in een oceaan
van leegheid
geen bloemen alstublieft
acquisities worden niet
op prijs gesteld
.
.
Panegiryk lub elegia
Przeklinam dni co nadchodzą,
Puste są i tak
Błahe bez słów twoich
Runęło moje świata pojmowanie
I roztkliwił się sposób
Którym na życie patrzyłem
A życie w bezkresnej
Perspektywie zdawało się
Na nic
Co mi dziś pozostało
To przebrzmiałe słowa
Wspomnienia o
Jasności i słońcu,
Które gaśnie w oceanie
Pustki
Żadnych kwiatów, proszę
Daremny to
Trud
Tłum: Agata Bartnik voor
©Common Language
Poempainting
George McKim
.
George McKim is een dichter en blogger op http://georgemckim.wordpress.com/.
Op zijn blog en in de header van zijn blog is een schilderij/gedicht opgenomen dat hij heeft gemaakt middels de techniek van de stiftgedichten. Hiervoor gebruikte hij een bladzijde uit een boek over Vincent van Gogh. Daarna heeft heeft hij dit opgenomen in het schilderij.
Van zijn hand ook nog een gedicht.
picasso
barefoot
in the bald glare
of the seafood aisle
painting
caskets of fish
with their silver
geometries of skin
not unlike
cocteau’s sinuous
sparkle of dreams
curved into tribes
of ancient bone music
not unlike
guernica
and the slaughtered gray
half-light of war
.
OBA Live
Met Leo Willemse
.
Vanmiddag zal ik in gesprek gaan met Leo Willemse, collega bij de bibliotheek Amsterdam en presentator van OBA live tijdens het Kunst en Cultuurprogramma op Amsterdam FM (Ether 106.8, kabel 103.3). Het gesprek zal gaan over Poëzie, Maarten ’t Hart, bloggen en natuurlijk de bibliotheek (Leo is bibliothecaris net als ik) en duurt van 15.45 uur tot 16.00 uur.
Daarnaast verzorgt Leo een boekenblog op de website van de OBA (Openbare Bibliotheek Amsterdam.
.
Facebookproject
David van Reybrouck
.
Afgelopen zondag als Zomergast bij het gelijknamige programma van de VPRO, vandaag met een gedicht op dit blog. David van Reybrouck is behalve dichter, cultuurhistoricus, archeoloog en schrijver van proza en theaterteksten uit Vlaanderen. Een veelzijdig man, zo is hij de oprichter van het Brussels dichterscollectief, bezieler van de G 1000, een burgertop, over de taalgrenzen heen, die 1000 Belgen liet overleggen voor een betere democratie in België, voorzitter van de PEN Vlaanderen en winnaar van verschillende literatuurprijzen waaronder de Libris geschiedenis prijs en de AKO literatuurprijs.
In februari 2011 startte hij een Facebookproject rond het collectief vormgeven van een gedicht, vertrekkende van een willekeurig gekozen zin uit een krantenartikel. Op de startzin voor de nieuwe constructie: ‘Het waren eenzame kilometers tussen Ieper en Brussel’ kwamen 110 reacties. De eindredactie bleef bij de initiatiefnemer. Hieronder het resultaat van dit project en een gedicht van zijn hand.
.
In alle vroegte
het waren eenzame kilometers
tussen Ieper en Brussel
het was stil alleen de tijdgeest sprak
op de radio sprak een man in tongen
de donkere rit werd een moeilijke
puzzel
ontbinding onveiligheid hevig
verlangen
ik vreesde dat het slijk zou schreeuwen
om zoiets als een veldrit
op zondagnamiddag
kilometers lang ben ik
gesteven wegen natriumrood
verlicht duizenden strepen niets
naderde zelfs niet in meters
de nacht die zal breken
de opgaande hoofdstad
vuurrode longen
ja we zijn er om te vertrouwen
van skyline naar zeespiegel
van aarde naar beton
en eenzaamheid stuwt voort weekt los
de wind jaagt het hout kraakt
een vlucht lijsters nee spreeuwen
wijzigt van lijn
soms had ik gelukkige gedachten
fluwelen zetels koffie snijbloemen
antiek
langs het water stonden paarden
rechtopstaand te slapen
daar lag mijn grond daar lag de pijn
.
De kruik
– Voor Agnès –
Jezelf zo schikkend als was ik een bad,
hoofd onder kin, rug langs mijn buik
spoel je aan in zilver en kwik.
Lig nu stil. Langzaam laat ik het water
lopen. De kruik kleedt je uit
in het helderste wit. Je hals van email,
je schouder die schatert van licht.
Sluit je de ogen, je haar wordt een wier.
Vind ik een vorm voor water dat loopt?
Het wuift en wacht, een onweer op zee,
je oogleden blijven gesloten.
.
Met dank aan Wikipedia en gedichten.nl, foto: readmylips.be
Phenomenal Woman
Maya Angelou
.
Op de geweldige poëziewebsite http://www.poemhunter.com/ staat onder andere een top 500 van gedichten. Ik vroeg me af hoe ze tot deze top 500 zijn gekomen. Het aantal punten dat de lezers gaven aan de gedichten (User rating, je kunt van 1 tot 10 punten geven) blijkt geen reden te zijn tot een topnotering. Wat ook de lijst niet bepaald is het aantal keer dat er is gestemd en dat er dus punten gegeven zijn. Wie kan me vertellen op basis waarvan de lijst wel is samengesteld?
Dit is de top 5 met daarachter de gemiddelde rating en het aantal raters.
1. Maya Angelou : Phenomenal woman, gemiddelde rating 8,4 aantal stemmen 2781
2. Robert Frost : The road not taken, gemiddelde rating: 9,2 aantal stemmen 1640
3. Pablo Neruda : If you forget me, gemiddelde rating 8,5 aantal stemmen 1385
4. Maya Angelou : Still I rise, gemiddelde rating 8,7, aantal stemmen 2289
5. Langston Hughes : Dreams, gemiddelde rating 8,3 aantal stemmen 1453
Hier het nummer 1 gedicht van Maya Angelou ‘Phenomenal woman’.
Phenomenal woman
Pretty women wonder where my secret lies.
I’m not cute or built to suit a fashion model’s size
But when I start to tell them,
They think I’m telling lies.
I say,
It’s in the reach of my arms
The span of my hips,
The stride of my step,
The curl of my lips.
I’m a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That’s me.
I walk into a room
Just as cool as you please,
And to a man,
The fellows stand or
Fall down on their knees.
Then they swarm around me,
A hive of honey bees.
I say,
It’s the fire in my eyes,
And the flash of my teeth,
The swing in my waist,
And the joy in my feet.
I’m a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That’s me.
Men themselves have wondered
What they see in me.
They try so much
But they can’t touch
My inner mystery.
When I try to show them
They say they still can’t see.
I say,
It’s in the arch of my back,
The sun of my smile,
The ride of my breasts,
The grace of my style.
I’m a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That’s me.
Now you understand
Just why my head’s not bowed.
I don’t shout or jump about
Or have to talk real loud.
When you see me passing
It ought to make you proud.
I say,
It’s in the click of my heels,
The bend of my hair,
the palm of my hand,
The need of my care,
‘Cause I’m a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That’s me.
Our lips raw with love
Charles Bukowski
.
Van je helden kun je nooit genoeg plaatsen, daarom nog maar eens een prachtig gedicht van Charles Bukowski. De foto is gemaakt door Eva Rovers in Bar Bukowski in Amsterdam.
.
little dark girl with
kind eyes
when it comes time to
use the knife
I won’t flinch and
I won’t blame
you,
as I drive along the shore alone
as the palms wave,
the ugly heavy palms,
as the living does not arrive
as the dead do not leave,
I won’t blame you,
instead
I will remember the kisses
our lips raw with love
and how you gave me
everything you had
and how I
offered you what was left of
me,
and I will remember your small room
the feel of you
the light in the window
your records
your books
our morning coffee
our noons our nights
our bodies spilled together
sleeping
the tiny flowing currents
immediate and forever
your leg my leg
your arm my arm
your smile and the warmth
of you
who made me laugh
again.
little dark girl with kind eyes
you have no
knife. the knife is
mine and I won’t use it
yet.
Tsjebbe Hettinga
Faderpaard
.
Afgelopen zondag was schrijver/archeoloog/dichter David van Reybrouck zomergast bij het gelijknamige programma van de VPRO. In de uitzending kwam de poëzie enige malen ter sprake. Bij het fragment van Tsjebbe Hettinga sprak van Reybrouck zijn liefde uit voor de ‘vlezige dichters waar het vet vanaf druipt’ zoals Claus, Ter Balkt en dus Hettinga.
Van de dichter Hettinga liet men een stuk uit de documentaire van Pieter Verhoef zien waar een deel van het gedicht ‘Faderpaard’ te zien was. Rondom Faderpaard is begin van dit jaar een groot muziekspektakel opgezet in Leeuwarden met 100 Friese paarden. Zie hiervoor http://www.npo.nl/fryslan-dok/18-01-2014/POW_00728907
Hieronder Tsjebbe Hettinga met Faderpaard.
Waltzing Matilda
Tom Waits
.
Teksten van liedjes hebben vaak een poëtische waarde. Tekstdichters zijn soms ook goede dichters. Een voorbeeld van een poëtische tekst is de tekst van Waltzing Matilda van Tom Waits.
‘Tom Traubert’s blues’, zoals de officiële titel van ‘Waltzing Matilda’ luidt komt van zijn album ‘Small Change’ uit 1976 en is een verwijzing naar een populair Australisch volksliedje waarvan de melodie dan weer van een Schots liedje is. In het nummer van Tom Waits is het een mogelijke verwijzing naar alcoholmisbruik of het spuiten van heroïne, zoals de militairen het noemde tijdens de Vietnamoorlog.
Waltzing Matilda
Wasted and wounded
And it ain’t what the moon did
I got what I paid for now
See you tomorrow
Hey Frank can I borrow
A couple of bucks from you
To go waltzing Matilda waltzing Matilda
You’ll go waltzing Matilda with me
I’m an innocent victim
of a blinded alley
And I’m tired of all these soldiers here
No-one speaks English
And everything’s broken
And my strength is soaking away
To go waltzing Matilda, waltzing Matilda
You’ll go a waltzing Malitda with me
Now the dogs they are barking
and the taxi cab’s parking
A lot they can do for me
I begged you to stab me
You tore my shirt open
And I’m down on my knees tonight
Old bushmills I staggered
You buried the dagger
Your silhouette window light
To go waltzing Matilda, waltzing Matilda
You’ll go a waltzing Matilda with me
Now I’ve lost my St. Christopher
Now that I kissed her
And the one-arm bandit knows
And the maverick Chinaman
with the cold-blooded sigh
And the girls down by the striptease shows go
Waltzing Matilda, waltzing Matilda
You’ll go a waltzing Matilda with me
No I don’t want your sympathy
Fugitives say
that the streets aren’t for dreaming now
Manslaughter dragnet
and the ghost that sells memories
Want a piece of the action anyhow
Go waltzing Matilda, waltzing Matilda
You’ll go waltzing Matilda with me
And you can ask any sailor
And the keys from the jailor
And the old men in wheelchairs know
That Matilda’s the defendant
She killed about a hundred
And she follows wherever you may go
Waltzing Matilda, waltzing Matilda
You’ll go waltzing Matilda with me
And it’s a battered old suitcase
in a hotel someplace
And a wound that would never heal
No prima donnas the perfume is on
and old shirt that is stained with blood and whiskey
And goodnight to the street-sweepers,
The night watchmen flame-keepers
And goodnight Matilda too
Goodnight Matilda too.
Alleen als ik zonder liefde was
Joseph Brodsky
Vandaag een gedicht van in de Sovjet Unie geboren dichter Joseph Brodsky (1940 – 1996), gewoon omdat ik er zin in had.
.
Kerstromance
Alleen als ik zonder de liefde was
Er vaart in weemoed onverklaarbaar
temidden van beton en stenen
een nachtelijk scheepje licht en wendbaar,
uit `t Alexanderpark verschenen,
een bars, eenzelvig nachtlantaarntje_
een gele roos die niemand plantte_
bóven zijn teerbeminden vaart het,
ònder passanten.
Uit: De herfstkreet van de havik
Marché de la poésie
Parijs
.
Van 11 tot en met 15 juni werd op de Place Saint-Sulpice de 32ste editie van de Marché de la Poésie georganiseerd. In 1983 organiseerde uitgever Jean-Michel Place voor het eerst deze poëzie manifestatie die is uitgegroeid tot de grootste poëzie manifestatie in Frankrijk.
Dit niet te missen evenement voor liefhebbers van poëzie wordt jaarlijks gehouden in Parijs op de Place Saint-Sulpice. In de vijf dagen die dit evenement duurde dit jaar, kwamen meer dan 500 uitgevers af. Er werden poëzietijdschriften verkocht, er waren workshops creatief schrijven, exposities, er werd voorgedragen en uiteraard werd er poëzie verkocht. Daarnaast waren er lezingen en meer dan 300 signeersessies bij de vele stands waar veel publiek op af kwam.
Voor deze 32ste editie, werden dichters van de Congo in de spotlights gezet. Negen landen waren vertegenwoordigd: Angola, Burundi, Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo, Gabon, de Democratische Republiek Congo, Rwanda en Tsjaad.
Naast dit evenement, werden ook andere evenementen in Parijse voorsteden georganiseerd. Voor het volledige programma van dit jaar kijk je op http://poesie.evous.fr/-32e-Marche-de-la-Poesie-.html (in het Frans).
ZICHTBAAR ALLEEN 