Maandelijks archief: april 2014
Fotogedicht
.
Al eerder schreef ik over fotogedichten (er zijn groepen op Facebook die zich met dit fenomeen bezig houden) en al eerder schreef ik over poëzie en PTSD (Post Traumatic Stress Disorder) maar op Pinterest kwam ik een mooi voorbeeld tegen waarin de twee worden gecombineerd.
Wat is Pinterest?
Pinterest is één van de vormen van social media, in dit geval een soort digitaal prikbord. Als gebruiker kun je plaatjes (pins) op prikborden (pinboards) plakken. Op deze manier kun je prikborden maken over je favoriete onderwerp. Deze plaatjes en boards kun je weer delen met je vrienden en deze kunnen ze ‘liken’ en ‘repinnen’. Een beetje zoals Facebook en Twitter maar dan met plaatjes.
Deze afbeelding van Pinterest komt van Peggy Vetter. Haar onderschrift luidt:
“Standing under the United States of America flag Vietnam veterans remember comrades who have died. Poem Writing A New Book was written and is © by Carolyn Marshall. I know many veterans who deal daily with PTSD and memories of their service they cannot seem to shake. I wrote this to show that there is hope and that no matter how long it takes, we are here for them.”
.
Dichters in de Nacht
Luister CD
.
De Nacht van de Poëzie (De nacht) geldt al 31 jaar als één van de best bezochte podiumevenementen van de Nederlandse letteren. Tot 2007 werd de Nacht gehouden in de grote zaal van Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht. In 2008 verhuisde het naar Vredenburg Leidse Rijn. Door de verbouwing van het muziekcentrum werd de Nacht in 2009 overgeslagen om in 2010 en 2011 in kleinere vorm terug te keren in de Utrechtse Stadsschouwburg. In 2013 werd het georganiseerd in Media Plaza in de Jaarbeurs en in 2014 keert de Nacht terug naar het nieuwe Vredenburg.
Enige tijd geleden kreeg ik de luister CD ‘Dichters in de Nacht’ cadeau. Op deze CD een luisterversie van de jubileumnacht (25 jaar de Nacht) waarop vele bekende dichters zijn te beluisteren die het podium in Vredenburg betraden. Onder hen Gerrit Komrij, Leonard Nolens, Rutger Kopland, Jean Pierre Rawie, Jules Deelder maar ook het duo optreden van Remco Campert en Cees Nooteboom. De CD is uitgegeven door uitgeverij Rubinstein in 2006.
Van de dichter K. Michel, het gedicht ‘Ook de vissen’die op de CD staat.
.
Ook de vissen
Zou je de Haagse Hofvijver overeind zetten
rechtstandig als een majestueuze wand van water
om het licht de diepte te laten doorstralen
om de stad een doorzichtige spiegel te bieden
een oudgouden glans zou over de huizen strijken
en iemand roept als eerste ‘kijk’ en wijst
toeterend komt het hele verkeer tot stilstand
abrupt worden alle vergaderingen opgeschort
en de straten vullen zich met ogen en geroezemoes
een vorstelijk banket, jagers in een herfstbos
zegels en paperassen, gesluierde naakte vrouwen
iedereen ziet in de vijverwand iets anders
maar allemaal blikken ze diep in de tijd terug
En eindelijk kunnen de hofvissen ook eens
over de schubbenhuid van de daken uitkijken
naar de glinsterende torens en ijspaleizen
de bomen bij de duinen, het gele strandzand
‘kijk’ stoten de vissen elkaar aan, ‘dat zilvergrijze
dat schitterende schuimende, woelende weidse
dat zich daar uitstrekt tot aan de einder en verder
dat is nou de zee, ja dat daar is de zee’
Met dank aan Wikipedia en Gedichten.nl
Ik ben zo blij, ik ben vreemd blij
Over de liefde
.
P.N. van Eyck was tot vandaag voor mij een onbekende dichter. Tot ik dit gedicht tegen kwam en ik nieuwsgierig als altijd, meer wilde weten van deze van Eyck.
Pieter Nicolaas van Eyck ( 1887 – 1954) was dichter en criticus. Hij is de vader van de bekende architect Aldo van Eyck. Tussen 1909 en 1954 publiceerde hij 12 poëziebundels alsmede verschillende andere publicaties. In 1947 ontving van Eyck de Constantijn Huygensprijs voor zijn hele oeuvre. Zijn bekendste gedicht (uit 1926) is ‘De tuinman en de dood’maar hier kun je het gedicht ‘Wat deert me nieuwe liefdes-tijd” lezen. Hoewel het Nederlands van een heel andere tijd is en daardoor misschien wat moeilijk te begrijpen is het gedicht en de thematiek van alle tijden
.
Wat deert me nieuwe liefdes-tijd
Wat deert me nieuwe liefdes-tijd;
wat deren waan’ge dagen?
‘k Heb mij in bedden neer-geleid
waar vreemde doden lagen…
Wat schade aan hergenoten waan?
Misschien zal ik vergeten
hoe doornen langs een liefde-laan
mijn lede’ aan stukken reten…
– Ik ben zo blij, ik ben vreemd blij,
te kunnen stil geloven
in nieuw-aanblazend min-getij
door oud-gekende hoven.
.
Afbeelding Lans Bebjbe, met dank aan Wikipedia.
.
Pruikje
Oud gedichtje
.
Zoals de oplettende lezer van dit blog weet, plaats ik af en toe een gedichtje van vroeger, toen ik nog jong en onervaren was. Dit is zo´n gedichtje uit eind jaren 80, begin jaren 90. Zoals je ziet was ik lekker aan het rijmen en allitereren.
.
Pruikje
.
Pruikje
pront pruikje
plat buikje
.
rood en rond
rond gezond
lippen, mond
.
rode haren
wilde gebaren
.
ziel en lichaam
lijf en geest
schoonheid en het beest
.
De laatste dagen
Ongehoord Poëziewedstrijd
.
Wie nog wil meedoen aan de Ongehoord! Poëziewedstrijd heeft nog 5 dagen de tijd om een gedicht in te sturen naar ongehoordgedichtenwedstrijd@gmail.com
Waarom zou je mee willen doen?
– Je maakt kans op een prachtig beeld van de kunstenares Lillian Mensing
– Je maakt kans op publicatie in de E-bundel die wordt gemaakt van de winnaars en de gedichten die op de short-list komen
– De winnaars (nummer 1,2 en 3) krijgen een optreden op het podium van Ongehoord!
– Van de winnaars zullen de gedichten worden gepubliceerd op de website van Ongehoord! (www.stichtingongehoord.com) en op dit blog
.
Voor de voorwaarden kun je terecht op de website van Ongehoord! onder ‘Gedichtenwedstrijd’.
.
Dus doe mee!
.
Diagnose
Gerrit Achterberg
.
Uit mijn boekenkast, uit de bundel ‘Het weerlicht op de kimmen’ een verzamelbundel, het gedicht ‘Diagnose’ uit ‘Inertie’ waarvan geen jaartal bekend is maar dat in 1951 als onderdeel van ‘Oude cryptogamen’ verscheen.
.
Diagnose
.
De dingen komen nu vertrouwelijk bij de serre:
de hond, de avond en de verre
horizon.
Ik wou dat ik nu kon
sterven;
of dat nog eens begon
leven;
dan viel dit wel aan scherven,
wat van de liefde is gebleven;
waarin alleen nog waanzin wonen kan.
.
Met dank aan http://www.dbnl.org
Cloths of Heaven
Seb Lester
.
Van mijn broer kreeg ik de volgende tip over een toepassing van een beroemd gedicht van W.B. Yeats getiteld ‘Aedh Wishes for the Cloths of Heaven’. Seb Lester is een grafisch ontwerper en kunstenaar uit Lewes in Groot Brittanië. Lester heeft ontwerpen en typografieën gemaakt voor veel grote bedrijven als Apple, Nike, Intel, The New York Times, de Olympische Winterspelen in Vancouver en de laatste heruitgave van J.D. Sallingers ‘The catcher in the rye’.
Tegenwoordig houdt Lester zich vooral bezig met prints in gelimiteerde oplages. Zo is ‘Cloths of Heaven’ als print te verkrijgen maar ook als geborduurd kunstwerk. Of zoals hij zelf zegt over dit kunstwerk: “Ik wilde proberen om de afdruk eruit te laten zien als een prachtig en tijdloos mooi stukje zeer decoratief handwerk. Ik heb me laten inspireren door de middeleeuwen, de renaissance en 18de – eeuwse bronnen , maar ik heb ook geprobeerd om persoonlijke , progressieve en oneerbiedige ideeën te integreren . Het resultaat is een stilistische hybride kunstwerk waarvan ik denk dat het alleen in de 21e eeuw kan ontstaan.”
Aedh Wishes for the Cloths of Heaven
.
Had I the heavens’ embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.
.
Dat dit een beroemd gedicht is blijkt uit het feit dat het in 1899 voor het eerst werd gepubliceerd in de bundel ‘The wind among the reeds’ en tot op de dag van vandaag gebruikt wordt in boeken en films. Zo komt het gedicht voor in de films ‘Equilibrium’, ’84 Charing Cross Road’ en ‘Dasepo Naughty Girls’. Daarnaast wordt het in de laatste aflevering van serie 3 van ‘Ballykissangel’ geciteerd door de hoofdpersoon en verscheen het in het fotoboek ‘In Flagrante’ van Chris Killip en in de romans ‘A widow for one year’ van John Irving en ‘The secret intensity of everyday life’ van William Nicholson.
.
Meer voorbeelden en informatie over Seb Lester op zijn website http://www.seblester.co.uk/
Brodsky
Joseph Brodsky ( 1940 – 1996)
.
Van de Russische dichters vandaag de dichter Joseph Brodsky. Brodsky werd geboren in een Joods Russische familie in Leningrad. De familie Brodsky overleefde tijdens de tweede Wereldoorlog het beleg van Leningrad. Joseph werd vernoemd naar de Sovjet dictator Joseph Stalin. Na vele baantjes en zichzelf Engels en Pools te hebben geleerd, schreef Brodsky eind jaren vijftig zijn eerste gedichten. Vanaf 1960 publiceerde hij gedichten en vertaald werk in literaire tijdschriften. Na een schijnproces in 1963 waarin hij van parasitisme werd beschuldigd werd hij veroordeeld tot 5 jaar dwangarbeid. Het proces veroorzaakte veel ophef onder dichters in de Sovjet Unie en in het Westen. Onder andere Jean-Paul Sartre zette zich in voor zijn zaak. Na anderhalf jaar werd hij vrijgelaten en in 1972 werd hij uitgewezen. Hij verhuisde naar de Verenigde Staten waar hij de rest van zijn leven zou wonen.In 1977 kreeg hij het Amerikaans staatsburgerschap en in 1987 de Nobelprijs voor de Literatuur. Na de val van het communisme wilde Brodsky niet terug naar Rusland.
Ballingschap is een centraal thema in Brodsky’s poëzie, naast isolement van de mens in het algemeen. Een ander thema dat telkens terugkeert in zijn werk, is de relatie tussen dichter en maatschappij: Brodsky benadrukt telkens de kracht van de literatuur, die naar zijn mening in staat is het publiek positief te beïnvloeden en de cultuur en de taal waarvan zij deel uitmaakt, in sterke mate te vormen. Hij was van mening dat de westerse literaire traditie deels verantwoordelijk is voor het overwinnen van de grote rampen van de twintigste eeuw, zoals het nazisme, het communisme en de beide wereldoorlogen.
Uit ‘Triton’ uit 1998, in een vertaling van M. Zeeman het gedicht’Ter nagedachtenis aan mijn vader: Australië’
.
Ter nagedachtenis aan mijn vader: Australië
.
Ik droomde dat je nog leefde en geëmigreerd
was naar Australië. Van ver maar doodgemoedereerd
kwam je stem tot mij, mopperend over het klimaat
en het gedoe met je flat, je weet hoe dat gaat,
’t is helaas niet in het centrum, maar wel dicht bij zee,
vier hoog, geen lift, wel een bad, dat valt weer mee,
dikke enkels, ‘En ik ben mijn slippers kwijt’
klonk het zakelijk, om niet te zeggen, zuur.
En ineens gierde de hoor ‘Adelaide! Adelaide!’,
en bulderde, beukte, alsof er tegen de muur
een luik sloeg, van de scharnieren bijna los.
Toch is dit stukken beter dan ingeblikte as,
dan het document waarop een sterfdatum staat-
je echoënde norse stem die praat en praat
en de poging om je voor te doen als spook
.
voor ’t eerst sinds jij bent opgegaan in rook.
.
Met dank aan ‘Spiegel van de Russische poëzie’ en Wikipedia.
Copyrettes
Menno Wigman
.
Van Menno Wigman vandaag het gedicht ‘Tot besluit’. Twee weken geleden kwam ik in een copyrette (nou ja een copyshop maar what’s in a name) toen ik aan dit gedicht moest denken.
.
Tot besluit
.
Ik ken de droefenis van copyrettes,
van holle mannen met vergeelde kranten,
bebrilde moeders met verhuisberichten,
de geur van briefpapieren, bankafschriften,
belastingformulieren, huurcontracten,
die inkt van niks die zegt dat we bestaan.
En ik zag Vinexwijken, pril en doods,
waar mensen roemloos mensen willen lijken,
de straat haast vlekkeloos een straat nabootst.
Wie kopiëren ze? Wie kopieer
ikzelf? Vader, moeder, wereld, dna,
daar sta je met je stralend eigen naam,
je hoofd vol snugger afgekeken hoop
op rust, promotie, kroost en bankbiljetten.
En ik, die keffend in mijn canto’s woon,
had ik maar iets nieuws, iets nieuws te zeggen.
Licht. Hemel. Liefde. Ziekte. Dood.
Ik ken de droefenis van copyrettes.
.
Uit: Dit is mijn dag, 2004 (Prometheus)
1300
1300 Berichten
.
Sinds oktober 2011 bestaat deze blog. Eigenlijk moet ik die maand niet meerekenen, ik was toen nog aan het uitpuzzelen hoe ik mijn oude blog kon omzetten naar dit nieuwe blog. Er kwamen in die maand 5 bezoekers. Waarschijnlijk per ongeluk. In de maand erna ging het al beter met 735 bezoeken en daarna wisten jullie deze blog goed te vinden. Van gemiddeld 2550 bezoeken in 2012 naar gemiddeld 4398 per maan in 2013. En in 2014 staat de teller reeds op 5822 bezoeken per maand.
Wie riep er hier dat poëzie een noodlijdend bestaan in de marge leidt? In de loop der tijd heb ik gemerkt dat de interesse in poëzie juist groeit. In toenemende mate krijg ik het idee dat juist heel veel mensen zich op de een of andere manier bezig houden met poëzie. Kijk naar de vele poëzie podia, de blog waar dichters zich manifesteren en het aantal dichters dat er rondloopt.
Als je alleen zou kijken naar de verkoop van dichtbundels van de grote landelijke uitgevers dan kijk je te beperkt. Poëzie is allang geen bijzondere vorm van literatuur meer die alleen door een kleine groep liefhebbers wordt genoten. Poëzie is van het volk, uitgaves komen van een steeds groeiende groep kleine uitgeverijen (zoals MUG books, mijn eigen uitgeverij) of uit eigen beheer en de dichter heeft geleerd dat hij of zij de boer op moet met de geschreven gedichten.
Mijn blog is daar een goed voorbeeld van. Met 188 abonnees en een groeiende schare aan lezers lijkt een poëzieblog als het mijne in een behoefte te voorzien. De 1300 berichten sinds 7 november 2011 (dat zijn er gemiddeld 1,45 per dag!) is nog maar het begin. Op deze plek wil ik een poëzie archief laten ontstaan. Een archief waaruit vrijelijk geput mag worden, open en toegankelijk voor iedereen die van poëzie houdt of een interesse heeft in poëzie.
.
ZICHTBAAR ALLEEN 