Maandelijks archief: maart 2013
Jong geleerd
Doe maar, dicht maar 2003
.
Ik kreeg het bundeltje Doe maar, dicht maar kado van Inge. Hierin gedichten van jongeren die meededen aan de gedichtenwedstrijd met deze naam. Uit dit bundeltje uit 2003 een gedicht.
.
We leggen ons neer,
in een wit bed van wolken
terwijl de zon,
gouden randjes
aan onze lichamen maakt.
zó zacht en zó puur
een zevende hemel,
terwijl onschuld wegstroomt
in de regen.
een zomerse bui,
een herfststorm, zo wild.
.
Door Antoinette Kroes
.
Regelafbreking
Jannah Loontjens
.
Vanmorgen las ik in het boekenkatern van de Volkskrant een recensie van Dat ben jij toch van dichter Jannah Loontjens. De recensent Erik Menkveld haalt hierbij een paar regels aan “Ik. Hier in bed, naast mijn / geliefde, zijn slapend gezicht vlakbij” en schrijft daar dan tussen haakjes achter ‘Let op de prachtige regelafbreking’.
Nu weet ik hoe belangrijk regelafbrekingen kunnen zijn in de poëzie, door het laten vallen van een korte stilte kun je de woorden voorafgaand en volgend op de stilte extra lading meegeven. Het komt voor dat, wanneer ik een gedicht voordraag, ik merk dat ik andere stiltes laat vallen dan dat ik zelf in de tekst heb aangebracht. Als iemand anders de tekst van datzelfde gedicht zou lezen zou dat kunnen leiden tot een ander begrip van het gedicht.
Hoe belangrijk regelafbrekingen zijn bleek vorig jaar bij de beoordeling van gedichten voor de Nationale Turing Gedichtenwedstrijd. Een groot aantal gedichten was ter beoordeling aangeboden aan de (voor) jury waarbij de regelafbrekingen verdwenen waren. het was alsof er in sommige gevallen geen poëzie was ingezonden maar een kort stuk proza. Deze gedichten waren dan ook onverminderd niet door naar een volgende ronde.
Terug naar Jannah Loontjens. Toen ik de regels uit haar gedicht las in de recensie moest ik een paar keer lezen voor ik begreep waarom de recensent deze regelafbreking zo “prachtig” vond. Laat maar eens een wat langere stilte vallen na ‘mijn’ en spreek dan geliefde extra sterk uit. De combinatie met ‘zijn slapend gezicht vlakbij’ geeft deze regels dan ineens iets extra’s.
Soms moet je poëzie herlezen of hardop lezen om de schoonheid ervan te begrijpen.
.
Gedichten op vreemde plekken
Deel 85: Op een stalmuur
.
Vanaf 2009 wordt in het kleine plaats Watou in West Vlaanderen een kunstenfestival georganiseerd.
Kunstenfestival Watou is een internationale kunsttentoonstelling met beeldende kunst, poëzie en literatuur op de snijlijn tussen taal en beeld. Zo valt te lezen op de website van het kunstenfestival http://www.kunstenfestivalwatou.be/ De 2013 editie vindt plaats tussen 6 juli en 1 september.
Vrijwel alle grote namen uit de poëzie zijn in de afgelopen 4 jaar aanwezig geweest bij dit bijzondere festival; van Remco Campert tot Vrouwkje Tuinman van Lucebert tot Rutger Kopland.
In deze traditie werd op een stal van een boerderij in Watou het gedicht ‘Ezel Ambroos’ van Hugo Claus aangebracht.
.
.
Ezel Ambroos
.
Deze ezel heet Ambroos.
Hij drentelt langs hond en lam.
Tussen zijn saffraangele tanden
zit een halve boterham, ambrosia.
.
Vele meesters reden op zijn rug,
Heer Jezus, Heer Honger, Heer Dood.
Om zijn dagelijks brood
balkt hij: Glorie, gloria.
.
Op de vlucht naar een of ander Egypte
verloor hij onderweg de os, zijn vriend,
met wie hij redeneerde
over de stro, de kribbe, het kind.
.
Soms buigt een vreemde rouw
zijn pluizige kop nog verder naar voren.
De schuwte van de paria
in de wereld waarin ook wij dolen.
.
Waarom duldt hij onze grillen
als de vliegen in zijn wimpers,
de horzels op zijn billen?
Wat is het waarom van zoveel
nederige vrede? Herinnering aan Arcadia?
.
Al is Ambroos al eens duister en duivels
op zijn tijd en stond,
zijn ogen zijn de gewonde ogen
van de eeuwigheid.
.
Uit: De Sporen
(De ezel Ambroos was een gift van dichter Roger de Neef aan Hugo Claus)
Ei
Of Pasen in light verse
.
Een van mijn favoriete websites is gedichten.nl
Niet alleen staan daar vele gedichten te lezen en is er veel dichtersinformatie te vinden, ook het interactieve gedeelte is zeer de moeite waard. Als het dan bijna Pasen is en je zoekt een Paasgedicht dan biedt gedichten.nl uitkomst.
Zoals in dit geval met een light verse gedicht van Driek van Wissen. Een gedicht dat de voormalig dichter des Vaderlands schreef over Pasen naar aanleiding van het feit dat Pasen samen viel (in 2002) met de komst van de zomertijd (zoals ook dit jaar van zaterdag 30 maart op zondag 31 maart)).
.
Pasen 2002
Het paasfeest wordt een flop, zo valt te vrezen,
Want al was ik er als de kippen bij
Tot nu toe vond ik nergens nog een ei:
De Here is waarschijnlijk niet verrezen.
.
Hij had te weinig tijd om op te staan
Omdat de zomertijd is ingegaan.
.
Met dank aan gedichten.nl en grafijnement.blogspot.nl
Poëziepodia
Deel 9
.
Dichters in de Prinsentuin
De Stichting Literaire Activiteiten Groningen organiseert elk jaar het literaire festival Dichters in de Prinsentuin (vanaf 1998) in de Prinsentuin in de stad Groningen. In 2013 is de eerste Internationale editie een feit van 24 t/m 26 juli. ‘Land der Horizonten: dichters uit Hanzeland’ is de titel van de 16e editie van dit poëziefestival, waar naast Nederlandse en Vlaamse auteurs, dichters uit Duitsland, Polen, Denemarken en Estland zullen optreden. Alle informatie over dit bijzondere festival staat op: http://www.dichtersindeprinsentuin.nl/
.
Festina lente poëzieslag
Als sinds 1998 organiseert Festina Lente in samenwerking met de stichting Poëzieslag 1 keer in de maand een poëziewedstrijd in eetcafé Festina aan de Looiersgracht 40 b in Amsterdam. Met ingang van het seizoen 2009/2010 wordt deze wedstrijd elke derde maandagavond van de maand gehouden. In deze wedstrijd strijden (maximaal) 12 aanstormende dichters om zowel een jury- als een publieksprijs met gedichten die ze zelf geschreven hebben. De avond begint om 20.45 en is gratis toegankelijk. Meedoen kan. Kijk voor alle informatie op de website http://www.cafefestinalente.nl/poezieslag.php
.
Grote Salon Zonneveld
Lex Zonneveld organiseert met regelmaat Grote Salon Zonneveld in bar restaurant BLIJ aan de Walenburgerweg 66 in Rotterdam. Lex Zonneveld ontvangt schrijvers, dichters, kleinkunstenaars en musici. Toegang is € 5,- Informatie over Grote Salon Zonneveld staat op de Facebookpagina van Lex https://www.facebook.com/events/486811864687565/
.
NEE-NEE vs NEE-JA
Poëzie in alledaagse dingen
.
Na gister een stuk te hebben gepubliceerd over een tekst op een speelplaats van een school voor voortgezet onderwijs in Duitsland kreeg ik van kunstenaar/dichter Pieter Drift een bericht via Facebook.
Hij had op basis van de bekende NEE-NEE en NEE-JA stickers (die je op je voordeur plakt als je geen reclamedrukwerk/plaatselijke kranten wil ontvangen) een nieuwe vorm/inhoud gegeven aan deze stickers.
Ook dit zou je onder de categorieën Gedichten in vreemde vorm,en en Gedichten op vreemde plekken kunnen scharen.
Hieronder de twee creatieve uitingen van Pieter.
.
.
Meer informatie over Pieter Drift op zijn website: http://pieterdrift.nl/
Grote woorden
Poëzie op de speelplaats
.
Op dit blog schrijf ik regelmatig over poëzie op vreemde plekken en poëzie in vreemde vormen. De onderstaande poëzie zou je onder beide categorieën kunnen onder brengen. Op een school voor voortgezet onderwijs in Bocklemünd in Keulen staat in enorme letters een tekst ‘Max, der Ernst des Lebens”.
De tekst werd ontwikkeld in samenwerking met de studenten en verwijst naar de naamgever van de school en dadaïstische/ surrealistische kunstenaar/schilder/dichter Max Ernst (1891 – 1976). Bijna elk kind in Duitsland begint zijn schoolloopbaan met de onheilspellende woorden: Nu begint het leven pas echt … (in alle ernst).
.
De tekst is het best van grote hoogte te lezen.
.
Meer teksten met grote woorden kun je vinden op http://www.remotewords.net/news.html
Op het verkeerde been
Poëzie en humor
.
In de poëzie neemt humor geen grote plaats in. Natuurlijk er is light verse en soms bedienen dichters zich van humor als stijlmiddel maar over het algemeen is poëzie best serieus.
Een uitzondering hierop is dichter/tekstschrijver Hans Dorrestijn. Met zijn tragische droog komische liedjes weet hij, bij mij in ieder geval, vaak een lach om de mond te krijgen.
Een mooi voorbeeld waarin ook de poëzie op de hak wordt genomen is het gedicht In hoger sferen.
.
In hoger sferen
.
Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht,
een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren,
met poëziebundels van Rainer-Maria Rilke en Hölderlin
en een altviool onder de arm,
dan denk ik meteen aan neuken
.
Ongehoord! poëziewedstrijd
Thema: De wind
.
Op dit blog (woensdag 20 maart) en op de website van Ongehoord! (www.stichtingongehoord.com) staan de regels en voorwaarden voor deelname aan de Ongehoord! gedichtenwedstrijd. Het thema van dit jaar is De wind.
Om al vast wat inspiratie op te doen hieronder een gedicht van Antony Winkler Prins uit 1885 waarin de wind een grote rol speelt.
.
Bui
.
Grimmig snellen rondgerolde wolken,
Eindeloos grote kluwens, aan door ’t blauw.
Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw,
Scherp weerspiegeld in de molenkolken.
.
Schelle fonkling van miljoenen dolken;
Dan de donder; en, van regen lauw,
Schudt de wind de hechte molenbouw,
Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken.
.
Zuiver, als geslepen edelstenen
In een rand van donker goud gevat,
Spiedt de klaproos door de halmen henen,
.
Glanst de koornbloem helder na het bad;
En het paard, met glimmend stijve benen,
Scheert de klaver, koel en druipend nat.
.
Met dank aan gedichten.nl
Voor meer informatie over Antony Winkler Prins kijk je op: http://www.gedichten.nl/biografie/Antony+Winkler+Prins
Poëziecafé De Leestafel
Nieuw initiatief
.
Gisteravond was de eerste editie van poëziecafé De Leestafel in bodega De Posthoorn aan het Lange Voorhout in Den Haag. Ik was gevraagd voor te komen dragen. Maar voordat de dichters en muzikanten van start konden gaan werd eerst een gedicht van M. Vasalis onthuld aan de glaswand van het terras van De Posthoorn.
.
Hierna was het de beurt aan achtereenvolgens Maarten Willems, Henny Gusta, Niels Landstra (begeleid door Wout Kwakernaat), Inge Tielman en ik zelf. In een goed gevulde bodega was de sfeer uitstekend. Het publiek dat in grote getale aanwezig was kon van heel verschillende poëzie genieten. Voor een eerste editie een goed succes. De organisatoren Will van Sebille en Anna Djerek, verdienen alle lof voor dit initiatief.
.
Eb
.
Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
Iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door ‘t ogenblik.
Zuigende eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?
.
ZICHTBAAR ALLEEN 