Bart Mesotten (1923 – 2012)

.

Sinds enige tijd ben ik geabonneerd op The Librarian’s Gazette, een Vlaamse (!) nieuwsbrief voor de informatie professional. In de editie van vandaag stond een berichtje dat de Belgische Haikudichter Bart Mesotten was overleden. Nu zei deze naam mij niet veel maar na enig nazoeken blijkt de Norbertijn Bart Mesotten schrijver en actieve propagandist van haiku’s. Mesotten studeerde klassieke filologie en was leraar. Bart Mesotten werd vooral bekend met zijn publicaties waarin hij nauwkeurig allerlei klassieke, Bijbelse en religieuze uitdrukkingen in onze taal ontrafelde. „Opdat het bewaard zou blijven”, vertelde hij zelf.  Hij richtte het Haikoe-centrum Vlaanderen op en het tijdschrift Vuursteen. Voor zijn pionierswerk op dat gebied ontving hij in 2000 de prestigieuze Masaoka Shiki international Haiku Award in het Japanse Matsuyama.

Maar hij schreef ook gedichten anders dan haiku’s.

Hieronder een mooi voorbeeld van zijn kunnen.

.

lang geleden

.

lang geleden

gleed de tijd

geluidloos over de aarde

die vlak van stilte was

de aarde was zijn vriendin

zij praatten met elkaar

en niet brak de stilte

 .

in de schoot der aarde

kiemde toen een vrucht

de bastaardvrucht van geluid

en de aarde baarde

struiken en bomen van geluid

huizen en pleinen van geluid

 .

nu vindt de tijd geen stilte meer

waar hij zijn voet kan zetten

hij ijlt hij schiet over de aarde

en de aarde hoort het niet

en de aarde ziet het niet

daar staat de dood

.