Gedicht uit Zichtbaar alleen
.
Toorn
Het gif, ooit geplant,
broedt langzaam maar gestaag
verteert het zacht tot taaie,
zichzelf verhardende massa
Benevelde besluiten
doen deze rotting versnellen
De zwarte mist
legt een donkere deken
over het verstand
Laat de rede verstikken
en grijpt de macht
over denken en handelen
Geplaatst op 6 februari 2009, in Publicatieproces. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
ik wacht rustig op de foto bij dit duistere gedicht….
Mooie zwarte mist, vooral onder het tijdloze, doch zeer gestrenge titelwoord 🙂
De foto’s blijven zo verschrikkelijk mooi gemaakt.
Je gedichten natuurlijk ook, maar deze laatste foto’s uit het boek blijven intrigeren.
Zeer passende afbeelding/foto Wouter;-))
poeh…. wat een draak, ik schrik me suf! rot(ting)wijf… oehhhhhh
geweldige combinatie Wouter!