Gedicht van een vriend
Pero Senda
.
Kus mij
.
Doof alle lichten
kus mij stil en stiekem
de laatste bliksem op weg
naar hemel of hellevuur
jouw lippen, die mij even hebben aangeraakt
.
kus mij
.
en laat de klokken luiden
het universum trilt
laat de sterren jouw ademtocht ruiken
kus me, dat is alles wat ik wil
dat is alles, en niets meer
.
kus mij
.
dat is het allerlaatste
wat mijn al dode lippen eisen
en laat mijn zondige gedachten
voorgoed in mijn geheugen blijven
kus mij, we hebben nu nog tijd
kus mij als vroeger, vurig, maar met tederheid
.
Pero Senda is dichter en was één van de juryleden van mijn gedichtenwedstrijd.
Dit gedicht komt uit de bundel ‘Verse taal’ van uitgeverij de Brouwerij uit 2007.
.
Geplaatst op 14 mei 2010, in Favoriete dichters en getagd als Ruben Philipsen. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Wat fijn om te zien dat ‘romantische’ dichters ook nog succesvol kunnen zijn in deze tijd. ik zie namelijk vooral dat er wordt gevraagd om moderniteit er originaliteit en dat tederheid en onderwerpen als liefde vaak niet meer gewild worden. Maar dit bewijst het tegendeel! mooi gedicht en ik ben blij dat hier ook nog ruimte voor is.
MOOI