Zoetermeer 1967

Toen ik jong was was Zoetermeer nog een dorpje met 6.000 inwoners,  werd een van de ssrte vinexwijken van Nederland gerealiseerd. Boerderijen maakten plaats voor nieuwbouwwoningen en al gauw was de Boerderij niet meer die plek waar de koeien op stal stonden en het graan werd verbouwd maar de poptempel te midden van flats en doorzonwoningen.

.

De Boerderij

 .

Hier was de boomgaard met appelbomen en

perenbomen, waar kippen vrij rond liepen en wij,

niet gehinderd door enig historisch besef,

onze jeugdjaren gulzig genoten

 .

Het uitzicht eindigde daar waar je ogen je brachten

waar de zon de scherpe lijnen tot wazigheid verwarmde

 .

De eerste flatgebouwen klommen op uit de klei

van akkerbouwers en foerageergebieden van  weidevogels

ze gaven ons een nieuwe horizon en brachten hoogte

in ons platte polderleven

 .

we liepen gedachteloos van en naar school

terwijl zich om ons heen de wereld vormde

het dorp verdween als de seizoenen

zonder ooit nog terug te keren

 .

daar lopen wij nu, in deze stad zonder grenzen,

waar alleen de poptempel nog verwijst naar vroeger tijden

.