Nieuw gedicht
Het houdt niet op
.
De vragen kwamen later
nadat je al weg was
vergeten waren al je verhalen
en zelfs je stoel
zat anders
.
Het water stroom altijd
naar zee, zei mijn moeder
Wees een berg,
schud het van je af, laat
het stromen
.
Mijn natte voeten voelen
nog je handen, stijf
en onbeholpen
niet in staat om de kilte
weg te nemen
.
Ik ben geen kind meer
niet meer nu
en antwoorden zijn slechts
daar te vinden
waar je nog niet zoekt
.
Geplaatst op 31 januari 2013, in Gedichten, Nieuws en getagd als dichter, gedicht, gedichten, het houdt niet op, nieuw gedicht, poëzie, Wouter van Heiningen. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.




Mooi
Heel mooi Wouter