Alles wat je wilde
Menno Wigman
.
Vandaag een gedicht van Menno Wigman uit zijn bundel ‘Zwart als kaviaar’ uit 2001 waar hij in 2002 de Jan Campert prijs voor ontving met de titel ‘Alles wat je wilde, het was alles’ .
.
Alles wat je wilde, het was alles
Het was de welving van een schouderblad.
het fosfor van een nieuwe dronkenschap,
de slapeloosheid van een wereldstad.
Je sliep nooit twee keer met dezelfde dag
en leven was pas leven als er ’s nachts
een halo uit je glas te voorschijn brak.
Een juni en je peinst aan een vermolmd
ontbijt: ik zwierf om zoveel mensen heen,
verruilde zoveel zonlicht voor een zweem
van eeuwigheid en moet je nu eens zien:
die rouwrand rond m’n brood, dat zeepsoplicht,
die vuile handen en dat nevelhoofd.
Had ik maar minder in mijn dorst geloofd.
Gaf ik maar minder om het tegengif
voor mijn zorgvuldig bestudeerde dood.
.
.
Met dank aan gedichten.nl
Geplaatst op 19 juni 2013, in Favoriete dichters en getagd als 2001, 2002, Alles wat je wilde, dichtbundel, gedicht, gedichten, gedichten.nl, gedichtenbundel, het was alles, Jan Campert prijs, Menno Wigman, poëzie, wigman, Zwart als kaviaar. Markeer de permalink als favoriet. 4 reacties.





Hij is zo fijn…
zekers!
Zekers mooi en knap maar wat mij betreft overdadig. Ik heb humor nodig om nog te genieten.
Leuk dat je hier zo nu en dan een gedicht onder de aandacht brengt. Ik stel het op prijs jouw motivatie te weten. Wat vind jij zo bijzonder aan dit gedicht dat je het anderen laat lezen? Iets van duiding dus.
Bovenstaand gedicht valt bij mij in de categorie ‘Leuk wat woordjes op een rij gezet, maar er had net zo goed wat anders kunnen staan.’
Dat gevoel heb jij duidelijk niet. Maar waarom?
Voor zover ik het begrijp gaat het over iemand die weer eens te diep in het glaasje gekeken heeft en nu met spijt en een kater zit.
Groet van Ger