Kort gedicht

Wankelen

.

het is als die ene namiddag

toen de fruitvliegjes

maar terug bleven komen

.

steeds opnieuw

gaat het niet weg

stapelt het zich op, groeit

het ver boven mijn hoofd

.

vraag ik me af

wanneer het vallen

gaat beginnen

.

Geplaatst op 15 augustus 2013, in Gedichten en getagd als , , , , , , . Markeer de permalink als favoriet. 1 reactie.

  1. Dit is op Papaver herblogden reageerde:
    Wankelen…een nieuw gedicht van Wouter van Heiningen.
    Zichtbaar Alleen heet zijn blog naar zijn eerste bundel.
    Nu vind je hier een heel brede kijk op poëzie en mooie gedichten…het volgen waard.
    https://woutervanheiningen.wordpress.com

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.