Kerkhof
Jean Pierre Rawie
.
Vandaag uit mijn boekenkast de bundel ‘Geleende tijd’ van Jean Pierre Rawie, uitgegeven in 2000 door uitgeverij Bert Bakker. En omdat ik een fascinatie heb voor kerkhoven het toepasselijke gedicht ‘Kerkhof’.
.
Kerkhof
.
Het hek hangt scheef in het scharnier.
De struiken groeien door het schroot.
Het stilstaand water in de sloot
symboliseert de doodsrivier.
.
Wat dreef ons om te zien wat hier
van zoveel leven overschoot?
Er liggen bleke wortels bloot
onder een weggezakt plankier.
.
Wij gaan tussen de graven door,
zonder te vragen naar de zin
van wat als vraag zijn zin verloor.
.
Er is geen eind en geen begin.
Wat is geweest ligt op ons voor,
wat komt loopt langzaam op ons in.
.
Geplaatst op 18 september 2014, in Favoriete dichters, Uit mijn boekenkast en getagd als 2000, Bert Bakker, bundel, dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, Geleende tijd, Jean Pierre Rawie, kerkhof, poëzie, Uit mijn boekenkast. Markeer de permalink als favoriet. 10 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
prachtig gedicht!
Helemaal mee eens!
Ik hou van die man. Ontzettende kalme voordracht ook.
Leuk dat ik niets meer kan bewerken. Ontzettend* zou beter staan.
Of toch niet?
Ontzettend? Bewerken? Verklaar je nader.
Ach Wouter, laat maar zitten. Het was vroeg, ik was in de war en typte onzin terwijl ik op moest letten in de les. Mooi gedicht desalniettemin.
Merlijn, ik vind t goed hoor 😊
het is een prachtig gedicht, maar wel erg triest.
Pingback: Bondgenoten | ZICHTBAAR ALLEEN