Hoe het niet moet
Dichter van de maand
.
Deze zondag het gedicht ‘Hoe het niet moet’ van de februari maanddichter Hans Dorrestijn. Het gedicht werd gepubliceerd in ‘Raster’ nummer 92 uit 2000.
.
Hoe het niet moet
.
Het voordeel van over je heen laten lopen is
dat je met niemand problemen hebt.
Toen ik besloot mij niet meer in een hoekje
te laten drukken, kreeg ik prompt onenigheid
met vrouwen, vrienden, elektriciens, kleine
kinderen en huisdieren. Om het tumult
te ontvluchten reisde ik naar Australië
waar ik het aan de stok kreeg met nandoes
en buidelmarters. Eénmaal werd ik zelfs gebeten
door een jeugdige koalabeer.
Soms verlang ik waarachtig terug naar vroeger.
Er was vrede. De gesprekken verliepen gemoedelijk.
Het ging van: ‘Tsjee, wat loopt het hier lekker
zacht. Is dit soms een Perzisch tapijt?’
‘Nee, geen Perzisch tapijt, vriend. ik ben het.’
‘Goh, je zou toch zweren dat je over een Perzisch
tapijt liep, zo zacht is het, heb je bezwaar
als ik er even bovenop kom liggen? Met jouw vrouw?’
‘Wie ben ik dat ik bezwaar zou maken. Condooms
vind je in de linker la van het buffet.’
Alles beter dan ruzie.
.
Geplaatst op 12 februari 2017, in dichter van de maand, Favoriete dichters en getagd als 2000, 92, dichter, dichter van de maand, februari, gedicht, gedichten, Hans Dorrestijn, Hoe het niet moet, literair magazine, poëzie, Raster, zondag. Markeer de permalink als favoriet. Een reactie plaatsen.





Een reactie plaatsen
Comments 0