Hans Dorrestijn

.

Toen ik de bundel ‘De liefde wandelt vreemde wegen’ van Hans Dorrestijn aan het doorlezen was, op zoek naar passende gedichten voor de zondagen in februari, kwam ik een gedicht tegen waarvan ik meteen wist; dit wordt hem. Als Waterman hoef je dan eigenlijk niet eens verder te lezen. Dat heb ik natuurlijk wel gedaan Maar mijn keuze stond vast. Daarom hier het gedicht ‘Waterman’.

.

Waterman

.

Kijk, daar zwemt waarachtig Tristan van de Woude,

de beroemde waterman. Die maakt zijn sterrenbeeld waar.

Hij doorliep het aquarium in slechts twee jaar

en deed toen examen en slaagde cum laude,

summa cum laude welteverstaan.

En toen is hij onder water gegaan.

.

Een briljante student, maar te geniaal.

Een viskundig genie dat in zijn vak is verdwenen.

Mij heeft zich verloofd naar verluidt met een moeraal.

– De naam in ’t Latijn klinkt veel beter: murene –

.

Dat was vreemd, heel erg vreemd al met al.

Tristan met zijn hangsnor lijkt op een heel ander soort vis.

Uiterlijk vertoont hij meer overeenkomst met een meerval

(Siluris glanis).

Maar wie ben ik om hierover scherp te slijpen:

genieën zijn er om niet te begrijpen.

.

                                                 Beeld: Visman in Deventer van The Space Cowboys (Paul Keizer en Albert Dedden)