Hoe je vaart
Nieuw gedicht
.
De laatste tijd heb ik niet veel nieuwe gedichten geschreven. Ik raak daar niet van streek van, het komt wanneer het komt. Toch schreef ik pas geleden weer iets nieuws, het gedicht ‘Hoe je vaart’.
.
Hoe je vaart
Verlaat de kajuit, verlaat
het schip, het grote water lonkt naar je.
Trek eropuit, de oneindig grote oppervlakten
liggen braak. Niet voor niets, niet zonder reden,
klaar te worden ontdekt, geëxploiteerd.
Stap in de reddingsboot, neem je plaats in, kijk
niet om, laat vrouwen en kinderen hun
weg zoeken, op eigen benen.
De kapitein zwaait af, gedag, tot nader order.
Ook met een buitenboordmotor is het
geriefelijk varen, met minder vaart misschien
maar wendbaar, eenvoudiger de koers
te verleggen, een andere wind te kiezen.
.
Geplaatst op 1 juli 2018, in Gedichten, Publicaties en getagd als dichter, gedicht, gedichten, Hoe je vaart, nieuw gedicht, poëzie, Wouter van Heiningen. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Alleen in jezelf vindt men de rust,je eigen ik!!!
Mooi gedicht, met de frisheid van een nieuw begin. In zo’n boot ben je alleen maar toch duidelijk zichtbaar. Je zou het uitvaren ook meer kosmisch kunnen opvatten: dit leven verlaten en vertrekken naar een andere wereld met ongekende vergezichten. Dan wordt uitvaren uitvaart.
Groetjes, Fonger