Natuurlijk!

.

Stadsgroei

.

Natuurlijk de stad!

Je houdt van de stad zeg je.

Die wasplaats van bezoedeling

met al dat vuil in de nerven van haar

rottend houten karkas.

.

Ondergronds groeien haar wortels

tot fijnmazige ecosystemen,

kloppende aders met om elke hoek

een bloedprop die stilstand veroorzaakt

waarbij een infarct uitblijft.

.

Vogels, maar vooral vliegtuigen bezien haar

immer uitdijende volslanke grenzen.

Na één lange hongerklop schrokt zij

omlanden op, een nieuwe buitengaatse dijk.

Natuurlijk, de stad!

.