Charles Ducal

.

Vandaag van de dichter van de maand oktober Charles Ducal het gedicht ‘Ballade van de zee’ uit zijn bundel ‘Bewoond door iets groters’ uit 2015.

.

Ballade van de zee

.

Niet de wind, maar een boze mond

doofde de kaars. De koningszoon

verdronk.

.

Wie op hem wachtte werd gek van

verdriet

en sprong in zee. Beiden werden een

lied.

.

Is het water te diep, koopt men een

plaats

op een boot. De afstand is niet zeer

groot.

.

De levens aan boord, zij wegen zo zwaar

en de boot is licht. Ook brandt er geen

kaars.

.

Aan de overkant is nog een feest aan de

gang.

Men eet er de wereld, al eeuwen lang.

.

Spoelen de lijken aan, vangt men ze op

en wordt stil. Een minuut lang spreekt

God.

.

Daarna blazen monden het fort weer

dicht,

voor de poort ligt een oorlogsschip.

.

De doden in zee, ook zij worden een

lied.

Het zingt niet, het huilt.

.

En toch hoort men het niet.

.