Siberië
Bart Moeyaert
.
Ik was van de week weer in Het Predikheren, de bibliotheek van Mechelen in Vlaanderen en uiteraard bezoek ik dan de poëzieafdeling. En het is met recht een afdeling want meerdere kasten vol poëziebundels. Daar bladerde ik door een bundeling van Vlaamse dichters en kwam het gedicht ‘Siberië’ van Bart Moeyaert (1964) tegen. Bij het lezen van een titel als ‘Siberië’ kun je allerlei gedachten hebben. Ik ook, maar de gedachte aan liefdesgedicht was daar, moet ik eerlijk toegeven, niet één van. Toch weet de Vlaamse dichter Bart Moeyaert in zijn gedicht een aspect van Siberië te nemen om een liefdesgedicht mee te schrijven; de kou.
Het gedicht komt oorspronkelijk uit de bundel ‘Verzamel de liefde‘, zijn debuutbundel uit 2003.
.
Siberië
.
Geef me je jas
van bont van teddyberen.
Sla je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me tot ik warm word.
Zoen me tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij eronder in.
Sus me met je hartslag.
Wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.
.
Geplaatst op 22 december 2024, in Bibliotheken, Dichtbundels, Favoriete dichters, Vlaamse dichters en getagd als 1964, 2003, Bart Moeyaert, België, Bibliotheek, debuutbundel, dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Het Predikheren, kou, liefde, Liefdesgedicht, liefdespoëzie, Mechelen, poëzie, poëzieafdeling, poëziebundel, Siberië, Verzamel de liefde, verzamelbundel, Vlaams dichter. Vlaamse dichters, Vlaanderen. Markeer de permalink als favoriet. 1 reactie.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Prachtig. Ik heb dit gedicht opgeslagen (en dat doe ik lang niet alle dagen)