A.J.E. Lucardie

.

Ik ben mijn boekenkast weer eens aan het reorganiseren want er blijven maar dichtbundels bijkomen. Er is een periode geweest dat ik oude boeken verzamelde. Het blijkt nu echter dat oude boeken leuk zijn om naar te kijken en in te bladeren maar dat het eigenlijk vooral stofvangers zijn. Dus doe ik nu een flink aantal boeken weg. Oude kinderboeken, een aantal boeken over het geslachtsleven van de jongeling maar ook Tijl Uilenspiegel, Parcival en de klassieker ‘Gevaren voor jonge mannen en hoe daaraan te ontkomen’.

Tussen al die oude boeken (veel zijn uit de 19e eeuw) zaten echter ook een paar dichtbundels zoals ‘Mei’ van Herman Gorter en de ‘Rijmkroniek’ wereldoorlog 1940-1945, geschreven door A.J.E. Lucardie en gepubliceerd in 1945 (vlak na de oorlog vermoed ik). Van Lucardie kan ik verder niets vinden behalve dan dat hij (waarschijnlijk) actief was in de Bridge Bond Nederland.

Uit de Rijmkroniek koos ik het gedicht met de titel ‘Pereat!’ een Latijnse term voor ‘Laat hem vergaan’ of ‘Laat hem sterven’, geschreven in de zomer van 1944.

.

Zomer ’44.

Pereat!

.

De man, die van “Mein Führer” spreekt

En over liefde voor den vijand preekt….

De man die leeft van landverraad,

Wiens ’t Judasmerk op ’t voorhoofd staat….

De man die per radio ’t gemeenst venijn

Laat spuiten in Jong-Neêrland’s brein….

En trouwe zonen van ons land

Arglistig speelt in ’s vijands hand….

De man, die de laagste lagen van ons volk

Laat bewaap’nen met geweer en dolk

Ter bescherming van zijn eigen goed

Ten koste van goed Neêrlandsch bloed….

.

De man, die zichzelf den Leider noemt

Van ’t Volk, dat hem en zijn bent verdoemt….

De mand, die – nu zijn val in ’t Westen daagt –

Zich zelfs tot Duitsch soldaat verlaagt….

.

Die man verdient, dat hij – als Hitlers knecht –

Als medemoord’naar wordt berecht

En dat zijn naam dan allerwegen

Door iedereen wordt doodgezwegen.

.