Site-archief

Sound effects

Rosalie Vogelaar

.

Afgelopen zaterdag was de grote finale van de AMAI awards. Vorig jaar had ik zitting in de vakjury (met o.a. Maud Vanhauwaert, Kluun, Ingmar Heytze) toen Jasmijn Lobik werd gekozen tot winnaar. Helaas kon ik er zaterdag niet bij zijn maar de winnaar (en de organisatie) verdient het om hier in het zonnetje gezet te worden. De winnaar bij de vakjury is Rosalie Vogelaar (Instagram account @gedichtenvanrosalie) met haar gedicht ‘Sound effects’. De jury van de vakjuryprijzen van de AMAI 2024bestond dit jaar uit: Vrouwkje Tuinman (voorzitter), Joost Oomen, Iris Penning, Erik Jan Harmens, Jasmijn Lobik, René Oskam en Yke Schotanus. Uit ruim 2.400 inzendingen hebben zij het beste gedicht en de beste quote van Instagram van 2023 gekozen.

In het juryrapport schrijft de jury over ‘Sound effects’:  In dit gedicht gebeurt er niet veel qua vormgeving. De rose achtergrond (misschien verwijzend naar de accountnaam?) kwam voor in alle inzendingen van deze dichter. En ook dit gedicht heeft een wat opsommende, herhalende structuur. Toch is hier meer aan de hand. Het gedicht spreekt meteen aan, maar geeft zich niet meteen prijs. Een van de juryleden merkte op dat ze nog nooit zo lang zo leuk over een gedicht had gepraat. Er zijn dan ook meerdere regels die vragen oproepen, die schuren. Om te begrijpen waar de ‘hoofdpersoon’ in de voorlaatste strofe vandaan komt, moet je zien dat dit gedicht erom draait dat mensen hun leven leven alsof ze in een film zitten. Quod non. Er is geen achtergrondmuziek.

.

Sound effects

.

Er klopt maar weinig van. Niemand drinkt zijn wijn in stilte.

Niemand zit op een terras zonder last van uitlaatgassen, toeters gaan

door merg en been. Mensen eten vettig brood, worden doof in metro’s.

.

Niet ieder gezicht kust met rode lippenstift of rookt een sigaret in

een pijpje opgezet. Niet elke zin verleidt, niet ieder lijf beweegt

alsof leven geen moeite kost. Ook hier gaan mensen dood.

.

Je weet het heus wel. In een ligbad ontspan je niet, ook niet in hotels.

Je nek vloekt ziektes, kronkelt zich weer recht, maar de lach van de

hoofdpersoon verraadt nul gevecht, dus je doet het toch opnieuw.

.

Stap niet in de Thalys, reis af niet naar romantiek.

Op plaats van bestemming is geen achtergrondmuziek.

.

                                                                                                                                                                                             Rosalie Vogelaar is degene in het midden

AMAI 2023 prijsuitreiking

Avond van de AMAI

.

De AMAI is de verkiezing van het beste gedicht, de beste quote en het beste spoken word op Instagram van het afgelopen jaar. Tijdens de poëzieweek 2023 werd de longlist bekend gemaakt, waarna het publiek een maand lang kon stemmen via http://www.amaiaward.nl (deze stemming is inmiddels afgerond). Daarnaast is er de juryprijs voor dezelfde categorieën. Ik schreef hierover al eerder.

De AMAI is een initiatief van Stichting AMAI en het inspiratiecollectief Alle Monden en is in het leven geroepen om online dichters, quoters en spoken word artiesten onder de aandacht te brengen van een nog groter publiek en Instapoëzie in al haar facetten de erkenning te geven die het verdient.

Ik ben voor deze editie gevraagd door de organisatie om in de vakjury gedichten en quotes zitting te nemen samen met dichters Maud Vanhauwaert, Ingmar Heytze en Derrek Otte, schrijver Kluun, journalist Nienke Schipper, schrijfdocent Yke Schotanus en dichter/redacteur en winnaar van 2022 in de categorie gedichten Christianne Scholten.

Afgelopen vrijdag zijn we als jury digitaal bijeengekomen en hebben we de winnende quote en het winnende gedicht van 2023 gekozen. Wie de winnaars zijn wordt bekend gemaakt op 25 maart 2023 tijdens de Avond van de AMAI in het Parktheater in Eindhoven. Op de website van AMAI kun je lezen wie er allemaal komen optreden en hoe je kaartjes bestelt.

In 2022 won Christianne Scholten de AMAI vakjury prijs voor gedichten. Hier een gedicht van haar Instagram account getiteld ‘Niets hieraan klopt’.

.

Niets hieraan klopt

.

Op je wang loopt een opgedroogd

slakkenspoor van tranen.

Niets hieraan klopt.

Je wangen zouden moeten blaken,

ze werden gemaakt om te blaken,

jij –

.

gras tussen je tenen, zuchtend aan je huiswerk,

voor het eerst verliefd.

Niets hieraan klopt.

.

Onder je gehemelte ligt een schorgeschreeuwd ‘nee’.

Je haar valt als herfst.

Je knieën knikken koud als badkamertegels

om drie uur ’s nachts.

.

Ik zou alle achteloosheid van de wereld

bij elkaar willen rapen

en er broeken van maken voor jou,

sokken, wanten, truien,

dikke truien achteloosheid,

pindakaas op je kin en veters los en wangen

blakend.

.

Maar niets hieraan klopt.

Het blijft maar koud en nacht en

koud, slakkensporen,

schorgeschreeuwd.

.