Dagmenu

In het woud van jouw oksel

vechten de zuren om een plaatsje

vooraan

je lichaamsdauw plakt mijn ogen

dicht op je huid,

trekt het zout

op mijn gebarsten lippen

Waar liggen je wegen van hoop?

Je rotsvaste anker

stevig in de bodem

van mijn verlangen

Wieg me, waai me,

blaas me weg en houdt me staande

in de smaak van je omhelzing

ligt mijn wens

naar je hoofdgerecht

.