Dichters en hun collaboratie

.

Niet het leukste onderwerp waarover je schrijven kan maar toch iets waar ik even bij stil wil staan. Poëzieliefhebbers lezen dat wat zij graag lezen om er iets uit te halen wat hen blij maakt of verder helpt, wat hen steun biedt in moeilijke tijden of gewoon om van te genieten. In de tweede wereldoorlog werd er ook poëzie geschreven. Door dichters die zich verzetten tegen de Duitse bezetter, tegen de gruwelen van de oorlog tegen de onvrijheid. Maar er waren ook dichters en schrijvers die bij het andere, het foute kamp behoorden. Schrijvers en dichters die volgens de Kultuurraad en de Kultuurkamer proza en poëzie schreven die voldeden aan de idealen van het Nationaal Socialisme.

Het criterium voor Nederlandstalige nationaalsocialistische letterkunde ligt in:

1. de politieke opstelling van de auteur
2. de maatschappelijke opstelling van de auteur
3. de inhoud
4. de sfeer
5. het onderwerp
6. de plaats (uitgever, tijdschrift) van publicatie

Met dank aan Wikipedia.

Hierover is door Adriaan Venema het boek geschreven met de titel ‘Schrijvers, uitgevers en hun collaboratie’ (2008). In 5 hoofdstukken schetst Venema een geschiedenis van alles en iedereen die deel uitmaakte van de , in de titel genoemde , groepen. Zo ook dichters. Ook Frank van den Boogaard, Gerard Groeneveld en Willem Hubers hebben uitgebreid geschreven over deze periode in de Nederlandse literaire geschiedenis.

Een klein voorbeeld van een dergelijk dichter die we heden ten dage kunnen lezen omdat we er met enige afstand naar kunnen kijken is de nationaal socialistische dichter George Kettmann Jr., waarover Willem Hubers ‘Schrijver tussen daad en gedachte, leven en werken van George Kettmann Jr’. (1898-1970) heeft geschreven.  Ook na de oorlog, toen hij in de Scheveningse gevangenis zat, schreef hij in de geest van het nationaal socialisme het volgende gedicht:

.