Site-archief
Een magistrale stralende zon
Johnny van Doorn
.
Ik sprak van de week een dichter en het gesprek kwam op Johnny van Doorn (1944-1991). En eerlijk gezegd heb ik niet veel nodig om iets van hem te plaatsen op dit blog, hij is één van mijn jeugdhelden als het om poëzie gaat (en dan vooral als het gaat om hoe je poëzie óók kan brengen, namelijk ‘in your face’). Daarom hier een gedicht van Johnny the selfkicker met de titel ‘Een magistrale stralende zon’
.
Een magistrale stralende zon
Verdwaald in de duisternis
Is hij terechtgekomen in
Een soort woestenij die
Met dopheide en kleine
Heesters is begroeid &
Aankloppend bij een
Afgelegen boerderij
Waar een flauw lichtje
Hem doet vermoeden
Dat er iets van leven
In aanwezig moet zijn
Wordt hem opengedaan
Door een kleine kale
Scheelogige monnik
Die hem gastvrij en
Onderdanig ontvangt
In zijn stemmig blauw-
Geschilderd vertrek
Dat onder het schenken
Van een chinees kopje
Thee door hem plechtig
Wordt genoemd de hal
der kennis die slechts
Toegankelijk is voor
Zij die door de
Stilte zijn gegaan &
Zijn tranen nauwelijks
De baas kunnend weet
Hij terstond dat
Deze oude magiër
Zijn langgezochte
Leermeester moet zijn
Die op zijn weg
Naar het door hem
Begeerde middelpunt
Zijn toeverlaat zal
Zijn in moeilijke uren &
Als hij na een gerief-
Lijke nachtrust bij
Het kraaien van de haan
Het huisje van zijn dromen
De rug toekeert om met
Zijn zwerftocht verder
Te gaan is er zoveel
Gebeurd dat in tegen-
Stelling met die avond
Tevoren hij gevuld is
Met een nieuwe lading
Levenskracht die hem
Doet jubelen over de
Vol met kwinkelerende
Vogels zijnde Natuur
Die goudgeel beschenen
Wordt door een magi-
Strale stralende zon
.
Met dank aan http://hetmooistegedicht.blogspot.nl/
Johnny van Doorn
Nog maar eens een fraai gedicht van Johnny van Doorn.
,
De jasmijn
Op een grote platte zwerfsteen
Mijmert hij in lotuszit over
De verfrissende geur van
De lente die hij ondermeer
Weerspiegeld ziet in de
Zachtjes op het water van
Een goudvissenvijver
Wiegelende blaadjes die
Afkomstig zijn van een
Bloeiende Japanse Kers &
Een wijsgerige glimlach
Komt over zijn lippen
Als hij laag over het
Wijde glooiende landschap
Een zwarte wolk naderbij
Ziet komen waaruit op
Een bepaald moment
Zoveel regen valt dat
Hij genoodzaakt is om
Te schuilen in een
Dichtbij gelegen drank-
Lokaal dat uitsluitend
Wordt bevolkt door
Schilderachtige lieden
Die allen aandachtig aan
Het luisteren zijn naar
Een demonische muziek .
Die in de vorm van
Uitzinnige klanken
Door een handjevol
Losbandige muzikanten
Ten gehore wordt gebracht &
Onder de bedwelmende
Invloed hiervan krijgt
Hij afgrijselijke .
Visioenen door van
Bloedige taferelen die
Zo afschuwelijk zijn
Dat hij met trillende benen
Het duistere gebouw
Verlaat om in de frisse
Buitenlucht weer op
Krachten te komen door
Hardnekkig en met volle
Overgave zich te laten
Doordrenken met de
Verrukkelijke geur van
De door hem tot heilige
Bloesem uitgeroepen JASMIJN
.
Ook terug te lezen op www.dichterbijdebezigebij.nl
Gevecht tegen het zuur!
Johnny ‘the selfkicker’ van Doorn
Halverwege de jaren 80 van de vorige eeuw was ik in de ban van twee dichters; Jules Deelder en Johnny van Doorn. Twee dichters die niet aan het beeld van dichters voldeden, twee dichters ook die beide exceleerden in het gesproken gedicht. Twee performance dichters. Tegenwoordig zouden het waarschijnlijk Slamdichters heten maar toe waren het bijzondere verschijningen, niet alleen door hun manier van voordragen maar ook door hun tekstgebruik en verschijning. Van Johnny van Doorn heb ik vorige week de bundel ‘Gevecht tegen het zuur’ gekocht. Niet zozeer een dichtbndel maar wel een proeve van zijn veelzijdige schrijfkwaliteiten.
Zoals hij schrijft in het begin van het boek:
De jaren van gezelligheid, mijn studie van het caféleven was uit de hand gelopen. Iedereen denkt iedereen te kennen, wat achterklap oplevert die niet onderdoet voor het geouwehoer in, laten we zeggen, het doorsneestraatje. Telkens keerde het gevoel terug dat je sublieme ogenblikken beleefde. Vooral in het holst van de nacht. Je rookte je pijpje, je drinkt een glaasje, grootse werken zweven voor je geest, je zal de wereld versteld doen staan, maar wee o wee, de volgende ochtend het je weer ’t zuur.
Verhalen over het zwerverachtig bestaan van de would be kunstenaar in Amsterdam in de jaren 70 en 80. Geestig en nog altijd heel leesbaar. Voor wie Johnny niet kennen; zoek hem op Youtube op en je hebt meteen een beeld.
Bijvoorbeeld hier: http://www.youtube.com/watch?v=K7jhk4tPEKY
Twee helden
Johnny van Doorn en Jules Deelder
In de jaren tachtig toch echt twee helden. Daarom destijds twee gedichtjes over ze geschreven.
.
Over Johnny van Doorn
.
Bewegingen
ongecontroleerd
.
een kop
wild haar
.
woorden en klanken
uitstotend
.
een borrel en
een sigaar
.
.
Over Jules Deelder
.
Brilcreme in het haar
glad achterover
.
donkere broek en jasje
decadent dasje
.
stoere talk
mannen talk
. gratis, gratis, gratis, aanbieding, korting, korting, gratis
ZICHTBAAR ALLEEN 