Lily Touwen

.

Tijdens de Indische maand in Vlaardingen waar afgelopen zondag het derde deel van Indische Spraakwatervalletjes werd gepresenteerd en waar ik samen met wethouder Silos van Vlaardingen de eerste exemplaren van in ontvangst mocht nemen, droeg Lily Touwen (1925) het gedicht ‘Ontheemde’ voor. Ook dit  derde deel van Indische Spraakwatervalletjes staat weer vol met verhalen van verschillende generaties over hun Indische verleden, heden en toekomst.

Lily Touwen was als oudste deelnemer ook weer aanwezig. Touwen werd als kind van blanke Nederlandse ouders geboren in voormalig Nederlands-Indië. De repatriëring na WOII had tot gevolg dat ze ontheemd in Holland belandde. De heimwee naar haar geboorteland bleef altijd een rol spelen in haar leven. Na 1975 legde zich vooral toe op het schrijven van proza en poëzie.

In het boek Indische Spraakwatervalletjes staan naast vele verhalen overigens nog verschillende gedichten maar hier wil ik het gedicht ‘Ontheemde’ van Lily Touwen graag met jullie delen.

.

Ontheemde

.

Neem mij niet kwalijk alstublieft

dat ik hier ben

dat ik verblijf op deze grond

misschien had ik het niet verdiend

te blijven leven

veel liever ook was ik maar daar gebleven

waar alles wat ik liefhad zich bevond

met alle anderen ben ik hiernaartoe

gedreven

vanuit een wereld

die niet meer bestond

.

Neem mij niet kwalijk alstublieft

dat ik er soms niet ben

dat ik verloren voor mijn naasten

zit te dromen

en alles zo maar

over mij laat komen

alsof ik niets meer weet

en niemand ken

.

laat mij dan even rustig

weer bekomen

en weet hoe blij ik

met het leven ben.

.