Juryrapport en gedicht

.

Zoals beloofd gisteren, vandaag de winnaar van de tweede prijs in de Ongehoord! Poëzieprijs 2012 met het juryrapport. De 2e prijs is voor: Erna Spoelstra

.

Heeft u voor mij

 .

Kunt u de hoer in mij ontkroezen

alstublieft en daarna op mijn rood gezwollen

huid de haren weven

die van Johanna zijn geweest

blond en bijna acht.

Kunt u haar afgeknipte vlechten hechten zo

dat niemand dat kan zien en

 .

kunt u mijn verzopen huid verzengen

tot aan mijn oren en mijn hals zo

dat de blaren willen wellen en

knappen en ik weer het rijpe vel heb van

Johanna blond en bijna acht.

 .

En kunt u ook de vuilbek uit mij trekken

in kleine porties bruin en hard

gaten boren in mijn kaken

gave witte tanden plaatsen

maar wel scheef en

met een beugel zodat ik lach als

Johanna blond en bijna acht?

        .                                                                          

En kunt u tenslotte de veelvraat uit mij zuigen

met uw buis             

flexibel de ballast die ik draag doorsluizen                                                      

naar wat bekers van een liter                               

zodat mijn lege schoot weer lijkt

op die van Johanna blond en bijna acht?

 .

Juryrapport 

Het gedicht ‘Heeft u voor mij’ heeft van ons de tweede plek gekregen.

 .

Het is een mysterieus gedicht. Dat het verhaal vertelt van iemand die intens heeft geleefd, die terugkijkt op haar leven.

Een raadsel. Wie is de vrouw, wie is Johanna? Heeft ze spijt van haar verleden of is het juist heimwee? Wil ze het verleden overdoen, beter doen of juist herbeleven zoals het ging?

Je wilt het wéér lezen, het ontrafelen, maar het raadsel blijft.…

De langgerekte zinnen maken dat je steeds sneller wilt lezen, ze wekken nieuwsgierigheid op en zorgen voor spanning.

De zinnen worden bovendien verrassend afgebroken, waardoor bijzondere pauzes ontstaan. Er is geen eindrijm maar de klanken kloppen en lijken bewust bij elkaar gezet:

 .

En kunt u tenslotte de veelvraat uit mij zuigen

met uw buis

flexibel de ballast die ik draag doorsluizen

 .

De ouderdom die de vertelster zo tegenstaat, zorgt voor felheid en spanning in het lezen; de zonden lijken er vanaf te druipen. De jeugd en de puurheid van Johanna daarnaast brengen rust, vertraging en mooie pauzes. Samen een prachtige balans.

Liselore Scheffers