Catullus

.

Gaius Valerius Catullus (84-54 voor Chr.) is de grote Romeinse liefdesdichter die zijn roem vooral dankt aan de gedichten die hij schreef voor zijn muze Lesbia. Lesbia was een tien jaar ouderem knappe maar lichtzinnige mannenverslindster. Hoewel Catullus Lesbia aanbad, tegelijkertijd haatte hij haar om dat laatste. Hij beschrijft dit in het gedicht ‘odi et amo’ waarvan de vertaling luidt: “Ik haat en ik bemin. Waarom ik dat doe, vraag je misschien. / Ik weet het niet, maar ik merk dat het gebeurt en ik word gefolterd”.

Net zo beroemd als zijn liefdesgedichten zijn misschien wel zijn spotdichten. De schuttingtaal in deze polemische gedichten, satires en persoonlijke aanvallen hebben in preutsere tijden geleid tot een ban op het verschijnen hiervan. In 2000 verscheen bij uitgeverij Atheneum in een vertaling van Paul Claes de bundel ‘Liedjes voor Lesbia’. In de bundel naast de vertaalde gedichten een uitvoerig hoofdstuk met aantekeningen van Claes en een korte beschrijving van het leven van Catullus. Om de beide kanten van zijn dichterschap (de liefdesgedichten en de spotdichten) te illustreren hier twee gedichten uit de bundel.

.

Poëtische pretentie

.

Lullius bestijgt de Muzenberg,

maar de maagden flikkeren hem

er met de mestvork weer af.

.

Geluk

.

Wie een vurige wens

onverwacht in vervulling

ziet gaan, is dolblij.

.

Ik voel me dan ook meer

dan verguld, Lesbia,

nu jij mijn wens vervult

.

en onverwacht bij me

terugkomt: een dag om

nooit meer te vergeten!

.

Wie is gelukkiger dan ik,

wiens leven kan zaliger

heten dan dat van mij?

.