Deel 94: Op het hek bij Nationaal Monument kamp Vught

.

Kamp Vught was tijdens de Tweede Wereldoorlog het enige SS-concentratiekamp buiten Duitsland en het door Duitsland geannexeerde gebied. In totaal werden ruim 31.000 mensen tussen januari 1943 en september 1944 korte of langere tijd opgesloten in het kamp. Naast 12.000 joden zaten in Vught onder meer politieke gevangenen, verzetsstrijders, Sinti en Roma (‘zigeuners’), Jehovah’s Getuigen, zwervers, zwarthandelaren, criminelen en gijzelaars. Van hen vonden zeker 749 kinderen, vrouwen en mannen in het kamp de dood door honger, ziekte en mishandeling. Van hen werden 329 gevangenen geëxecuteerd op de fusilladeplaats even buiten het kamp.

.

Tegenwoordig bevinden zich op het voormalige kampterrein – met een totale oppervlakte van 350.000 m2 – een gevangenis, het Molukse woonoord Lunetten, twee kazernes en Nationaal Monument Kamp Vught.

.

In 1986 is de stichting Nationaal Monument Kamp Vught opgericht. Dankzij de inspanningen van de stichting kon op een klein gedeelte van het voormalige kampterrein een Nationaal Monument worden gerealiseerd.

.

Een onbekende maakte een gedicht vast aan het hek bij de fusilladeplaats. Dat gedicht is later in brons gegoten en hangt er nog steeds. Hieronder kun je het gedicht lezen.

.

Kon je teer smeren

Over steen, namen, verleden?

Dwaze stumper, zulke namen

Zijn nooit uit te wissen!

Ze staan gegrift in talloze

Mensenzielen, onaantastbaar

Voor jouw verziekte haat.

Ze staan met vuur geschreven

Aan de hemel, welks licht

Jou ondraaglijk is
.
Je hebt niets bereikt,

Teerling

Je hebt voor alles alleen

Je eigen naam besmeurd

Niet die van hen:

Zij glimlachen om jouw woede

Badend in het licht,

Wiegend op Gods adem

En zingen heel zacht en stil

Voor wie het wil horen:

Vrede

.