Evy Van Eynde

.

In het rijtje dichtbundels van de laatste jaren mag er een zeker niet ontbreken en dat is de bundel ‘Zal ik liefde noemen’ van de Vlaamse dichter Evy Van Eynde, die werd uitgegeven door MUG books, mijn eigen kleine uitgeverij. Ik schreef er een lange recensie over https://woutervanheiningen.wordpress.com/2019/02/04/zal-ik-liefde-noemen/ en in die recensie noem ik het gedicht ‘Impersant’. Het woord alleen al intrigeerde me vanaf het begin dat ik het las in het manuscript van deze bundel. Het Vlaams woordenboek op internet geeft als betekenis ‘tegelijkertijd’.

Deze bundel van Evy is om vele redenen een kleinnood, en bij een kleine uitgeverij uitgegeven maar een groot publiek waardig. Na deze bundel volgde al snel ‘Amour Florale’ die ook zeer de moeite waard was.  Maar nu dus uit ‘Zal ik liefde noemen’ het gedicht ‘Impersant’.

.

Impersant

.

Mag ik je woorden ondertussen

plukken | plakken

op mijn lijf | waar de stilte

bijten sloeg

.

op het rijm (van mijn vel)

.

Mag ik je zinnen prikken

liefde lassen | in je adempoos

zodat je evenwel ( je kan het niet laten)

mij een blos | toedicht

.

op mijn zandbank

in de kamer met bloemetjesbehang

.

waar jij in een mirage

van vergeten dromen | op volle zee

voorbij komen zal

.

of niet?

.