Nieuw gedicht

.

Zittend op een krukje in een damesmodezaak, wachtend op mijn familie, schreef ik het volgende gedicht.

.

Crime scene

.

De plaats delict

Kraakhelder zaad, verraad door

keihard blacklight dat feitelijk

paars kleurt. Drie peuken (misschien

joints, moeilijk te zeggen) kleven vast

aan een schoteltje – Gebr. Brouwers Vleeschhouwers –

ernaast twee Johnny Walker Black ( 1 halfvol, 1 leeg)

.

Het vergrijp

Robijndonker bloed sijpelt traag van

de rand van een roestvrijstalen stoel

In de beige-bruine ribfluwelen bank

tekent zich een Rorschachvlek van ongekende

schoonheid (zonsondergang – blondines –

Ferrari Testarossa)

.

Het wapen

Van een wapen echter – een mes wellicht –

geen spoor, tenzij de Elvispop

zingt ‘I got stung”(zou ie dan toch..?)

Geen stomp voorwerp, niets om je

nagels aan te vijlen, no icepic

.

Het slachtoffer

Waar een slachtoffer ontbreekt verschijnen

geen tranen of weduwen in ’t zwart

Verwachtte witte lijnen worden slechts

een donkere vlek, een ziel die ging

markeert iets van een gebeurtenis

.