Belofte

Nieuw gedicht

Soms hoor je ergens een zin, achteloos uitgesproken en die blijft dan hangen. En daar is dit gedicht uit ontstaan.

 

Belofte

.

“We kunnen ook een kamer nemen”

Even achteloos als expliciet, woorden

plakten  beloften aan de binnenkant

van mijn hoofd

.

even was daar de dag vooruit

nagenietend van, nog niets

eigenlijk, van beroering in

schijnbaar terloops uitgesproken

woorden

.

onrust verkende ver gelegen

gebieden, trok een spoor

in sleetse paden

van lust en verlangen

en liet in fantasie achter

 

 hotel

 

Geplaatst op 30 juli 2008, in Gedichten en getagd als , , , , , , . Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.

  1. Heel mooi, en ook erg herkenbaar.

  2. grappig hoe zo’n zinnetje een eigen leven kan gaan leiden en je fansasie (of herinnering?) prikkelt tot een prachtig gedicht!

Geef een reactie op Cecile Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.