Nieuw gedicht
Volkstuin
Een niet zo heel nieuw gedicht (geschreven deze zomer), maar nieuw voor dit web-log en nog niet eerder gepubliceerd.
.
Volkstuin
Daar ligt een been, een hak
gezet in verse aarde
omwoeld door veel
te grote handen, zorgvuldig
ingezaaid
.
Kraaien maken deze
tuin tot speelveld
geen eerbied voor noeste
arbeid, jong leven, paal
en perk
.
En de zon brandt
hevig het verlangen naar
regen, verwijder dat
plantje want het is
onkruid
.
In al haar schoonheid
ongewenst
.
,.m..
Geplaatst op 14 november 2009, in Gedichten en getagd als dichter, gedicht, gedichten, nieuw gedicht, poëzie, Volkstuin, Wouter van Heiningen. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.





Het is omwoeld met een d
Je hebt helemaal gelijk. Ik heb het meteen aangepast.