Maandelijks archief: mei 2010
Gedicht gepubliceerd in bundel
Poemtata
.
Zojuist kreeg ik een mail van de Poemtata poëziewedstrijd dat één van mijn gedichten (ik had er 3 ingestuurd : Mae West sofa, Berglandschap en Geen berg te hoog) in de bundel ‘ Gemorste woorden zijn wenkende vlekken ‘ wordt gepubliceerd.
.
Op 19 juni is de prijsuitreiking van de wedstrijd en wordt de bundel gepubliceerd.
.
.
Gedicht van een vriend
Pero Senda
.
Kus mij
.
Doof alle lichten
kus mij stil en stiekem
de laatste bliksem op weg
naar hemel of hellevuur
jouw lippen, die mij even hebben aangeraakt
.
kus mij
.
en laat de klokken luiden
het universum trilt
laat de sterren jouw ademtocht ruiken
kus me, dat is alles wat ik wil
dat is alles, en niets meer
.
kus mij
.
dat is het allerlaatste
wat mijn al dode lippen eisen
en laat mijn zondige gedachten
voorgoed in mijn geheugen blijven
kus mij, we hebben nu nog tijd
kus mij als vroeger, vurig, maar met tederheid
.
Pero Senda is dichter en was één van de juryleden van mijn gedichtenwedstrijd.
Dit gedicht komt uit de bundel ‘Verse taal’ van uitgeverij de Brouwerij uit 2007.
.
Vrijdagavond 7 mei in Eine
Prijsuitreiking Jotie ’t Hooftprijs 2010
.
Op vrijdag zijn we naar Eine (België) afgereisd omdat mijn oudste dochter prijswinnaar was van de Jotie ’t Hooftprijs in de categorie tot en met 12 jaar.
In een sfeervolle stadsboerderijin het dorpje Eine was het een drukte van belang. In het bijzijn van een oom en de weduwe van de dichter Jotie ’t Hooft werden de prijzen uitgereikt. Het gedicht van mijn dochter is gepubliceerd in de bundel die naar aanleiding van de prijs is gemaakt.
Hier het gedicht:
.
Tweehoorns
.
Eenhoorns
waarom
vraag ik me altijd af,
waarom hebben ze geen
twee hoorns?
.
want,
zeg ik altijd,
samen
staan we sterk
.
.
.
,
Gedichten op vreemde plekken
Deel 17: Op een (roze) schuur
.
Dit gedicht is een strofe uit het gedicht ‘Herinnering’ van de Gentse dichter Richard Minne (1891-1965).
Hier in twee versies op een roze en op een witte schuur. Naar alle waarschijnlijkheid dezelfde schuur maar (later) overgeschilderd.
.
Toen, in mijn armen
ring van rust
hebt ge alle wanen
van mijn mond gekust
.
.








