Gedicht
Niet gedoofd
.
Wie ik mis
schijnt in het donker
laat zich raden
maar niet zien
.
ik klaag het licht aan
mijn zon schijnt fel
en onbeschaamd
.
laat nacht mijn deel
zijn, zwart mijn kleur
voor ogen
.
daar wil ik
wennen aan haar
dwaallicht, blazen
in het smeulend
vuur
.
Geplaatst op 16 juni 2010, in Gedichten. Markeer de permalink als favoriet. 6 reacties.




Ik dacht dat jij ging lezen? Lees dit nog wel een paar keer over…in alle stilte losgemaakt op dit moment.
Mooi.
Wat een prachtige sfeer om op te snuiven:-)
Ben je in the mood de laatste tijd??? De warmte straalt eruit, net als je nieuwste gedicht….;-)
Heel mooi!
deze vind ik supermooi!
wat zet je mooie dingen op je blog!
ook de gedichten die niet door jou geschreven zijn zijn heel mooi.
bedankt voor je comment btw