Nieuw gedicht

Lied

 

Wat de muziek losmaakt

voelt als je heupen onder mijn handen

het zet de beweging in vanaf het eerste begin

maakt de belofte waar van alle woorden

die afstand en tijd wegnemen

 

waar danst de bevrijdende gedachte

tussen ons in of aan je zijde,

legt het ritme haar wil aan je op,

wiegen de bastonen je langzaam

in een warme droom

 

hoe de kou ook briest en brult

de hitte zit verpakt in vele beelden

meegedragen naar een gul theater

waar open doekjes en staande ovaties

strijden om een plekje vooraan

 

Wanneer het lied klinkt van zoete

herinnering, van kruidig smaken

naar meer, leg ik mijn handen

op je wangen en klinkt zacht

een eindeloos mooie melodie

Geplaatst op 4 februari 2012, in Gedichten en getagd als , , . Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.

  1. Prima liedgedicht. Niet een onbegrijpelijk verknipt brok proza, maar begrijpelijk, eenvoudig, beeldend, inspirerend.
    Korter in een senryu:

    NOG OP DE DANSVLOER
    DAT PAAR, VERWACHTEND DE NACHT
    INNIG OMSTRENGELD

  2. Inderdaad eindeloos mooi dit op klanken gebaseerd melodisch gedicht.

  3. De herinnering verpakt in muziek, kan zijn als een kado, voorzichtig verpakt om zo nu en dan los gelaten te worden.
    Is weer een mooie Wouter.

  4. mooi vind ik vooral de synaestetische elementen

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.