Nieuw gedicht
Lied
Wat de muziek losmaakt
voelt als je heupen onder mijn handen
het zet de beweging in vanaf het eerste begin
maakt de belofte waar van alle woorden
die afstand en tijd wegnemen
waar danst de bevrijdende gedachte
tussen ons in of aan je zijde,
legt het ritme haar wil aan je op,
wiegen de bastonen je langzaam
in een warme droom
hoe de kou ook briest en brult
de hitte zit verpakt in vele beelden
meegedragen naar een gul theater
waar open doekjes en staande ovaties
strijden om een plekje vooraan
Wanneer het lied klinkt van zoete
herinnering, van kruidig smaken
naar meer, leg ik mijn handen
op je wangen en klinkt zacht
een eindeloos mooie melodie
Geplaatst op 4 februari 2012, in Gedichten en getagd als gedichten, Lied, nieuw gedicht. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.




Prima liedgedicht. Niet een onbegrijpelijk verknipt brok proza, maar begrijpelijk, eenvoudig, beeldend, inspirerend.
Korter in een senryu:
NOG OP DE DANSVLOER
DAT PAAR, VERWACHTEND DE NACHT
INNIG OMSTRENGELD
Inderdaad eindeloos mooi dit op klanken gebaseerd melodisch gedicht.
Prachtig gedicht
De herinnering verpakt in muziek, kan zijn als een kado, voorzichtig verpakt om zo nu en dan los gelaten te worden.
Is weer een mooie Wouter.
mooi vind ik vooral de synaestetische elementen