M. Vasalis
Gedicht
.
Omdat het zo’n prachtig gedicht is.
.
Zoals een hond, verdrinkend in zijn redders handen bijt,
bijt mijn gevoel de reddende gedachte,
dat deze nood voorbij gaat en dat zulke nachten
eenmaal weer zullen blussen in de tijd.
.
Het eerst verdronkene is de verwachting,
de hoop zieltoogt. Maar de herinnering
vecht het hardnekkigst. Lieveling!
.
Uit: Vergezichten en gezichten, 1963
Met dank aan gedichten.nl
.
Geplaatst op 16 februari 2013, in Favoriete dichters en getagd als 1963, de hoop, de tijd, dichter, gedicht, gedichten, gevoel, M. Vasalis, poëzie, Vergezichten en gezichten. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
Wouter! Heb je toestemming van van Oorschot of de erven????
Maar gauw mooi vinden dan voor dat ie er weer af moet…
Dit zag ik voor het eerst, ik heb er op Facebook en mijn weblog, een commentaar bij geschreven. https://www.2doc.nl/speel~POW_00381636~vasalis-profiel~Ik