Gerrit Komrij

.

Met een nat zeil

.

Je stopt twee anjelieren in je oren,

Zet een blikken muts op en gaat, fluitend

Van tierelier, het gelaat nog ongeschoren

En met twee leren laarzen aan naar buiten

.

Traag dalen uit het zwerk grote droppels

Omlaag. Het is een waterige dag.

Snel gaan je anjelieren naar de knoppen.

Maar op je lippen klinkt geen klacht, geen klacht.

.

O nee, je galmt en zingt uit al jouw macht.

Ook dans je, met een akelig geduld,

Een walsje op de stoep, terwijl je lacht

Uit volle borst, met schuimrubber gevuld.

.

Uit: Met dat hoofd gebeurt nog eens wat, bloemlezing door Arie Boomsma, 2011