Gerry  van der Linden

.

Onder het motto: Meer vrouwen en poëzie op dit blog (zelf bedacht motto) ga ik de komende tijd een aantal gedichten van vrouwelijke dichters plaatsen gebruik makend van de onvolprezen bundel ‘Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis’.

Vandaag een gedicht van Gerry van der Linden (1952) is docente Poëzie- en schrijftraining aan ’t Colofon in Amsterdam. Ze publiceerde een aantal dichtbundels waaronder ‘Zandloper’ uit 1997 waar het onderstaande gedicht in is gepubliceerd.

.

Enkele liefdesgedichten

VI

.

Ik zie een man die weggaat.

Een vrouw

laat hem passeren.

.

Daar gaat een schouder

en een heup

die ze heeft vastgehouden.

Ze zijn nu bij de deur.

.

Het is een messcherpe vrouw.

De plooien

heeft ze al weggestreken.

.

Er valt een droge regen

tussen zijn hemd

en haar rok.

Wat zullen ze groeien!

.