Herman de Coninck
Nog meer liefde
.
In het kader van de liefdespoëzie vandaag een gedicht van Herman de Coninck. Herman de Coninck (1944 – 1997) was een Vlaams dichter, essayist, journalist en tijdschriftenuitgever. Hij staat bekend als ‘De man die zijn volk poëzie leerde lezen’. Hij wordt ook gezien als de vader van het nieuw realisme omdat hij gewone taal en het gewone leven laat doorklinken in zijn poëzie.
.
*
.
middenin de vlakte van juli
kwam ik je tegen, ik woon hier, zei je.
ik keek naar de bloemen. ja dat zie ik, zei ik.
.
je was lenig; en je woorden waren zo
doorschijnend, ik kon je er helemaal
door zien.
en daar lag ik al in het gras
en wat hield ik in mijn hand?
een oortje, waarin ik het lange woord
‘Lieveling’ uitgoot, zonder morsen.
.
Uit: Onbegonnen werk, 1984
Geplaatst op 10 juli 2014, in Favoriete dichters, Liefdespoëzie, Vlaamse dichters en getagd als 1944, 1984, 1997, bundel, dichtbundel, dichter, essayist, gedicht, gedichten, gewone taal, Herman de Coninck, journalist, Liefdesgedicht, nieuw realisme, Ongebonnen werk, poëzie, tijdschriftenuitgever, Vlaams dichter, zonder titel. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Poëzie die een “gewone” burger ook begrijpt, mooi !!!
Gevoelige,speelse,breekbare maar o zo ware verwarmende poëzie als uit de bloementuin tastbaar geplukte poëzie.Ik zie steeds meer in,na jaren,dat eenvoud in schrijven meer siert dan louter academische pennenkrasserij!Komt het door het ouder en “levenswijzer” worden?
Ruud De Vos-Gent.Fijne site Wouter,al ken ik uzelve niet persoonlijk!
Beste Ruud,
dank voor het compliment.