Nieuw gedicht
Taal tonen
Ze praat niet zomaar, ze
praat als bloed
dat zuurstof met zich meedraagt
als brandstof voor het hart
haar woorden zijn niet slecht
gekozen, niet in haar mond gevallen
uit het niets, ze
dragen haar boodschap, haar
vragen en opmerkingen, als kristal
zo zuiver, breekbaar ook, ze
doet geen concessies, glas is
haar te dun, toonloos ook
en wie haar goed beluistert,
het oor gericht op zoveel waarheid,
kan alleen maar meezingen op haar
tonen, of mee neuriën
tot haar taal zich heeft vastgezet en
resoneert, rest slechts
het zorgvuldig luisteren
om te begrijpen
.
Geplaatst op 10 november 2015, in Gedichten en getagd als dichter, gedicht, gedichten, nieuw gedicht, poëzie, Taaltonen, Wouter van Heiningen. Markeer de permalink als favoriet. Een reactie plaatsen.





Een reactie plaatsen
Comments 0