Gijs ter Haar

.

Een paar jaar geleden mocht ik samen met Gijs ter Haar gedichten voordragen op een rondvaartboot in Delft tijdens het festival Dichter bij de bar. Ik kende Gijs toen al van een optreden in 2005 in Maassluis en van een optreden bij Ongehoord! Op die rondvaartboot viel me weer op wat een unieke kerel Gijs eigenlijk is. Helemaal zichzelf, volledig ontspannen in zijn spanning, eerlijk en recht voor zijn raap.

Daar op die rondvaartboot droeg hij onder andere een gedicht van één van mijn favoriete Amerikaanse dichters E.E. Cummings voor (speciaal voor de buitenlandse toeristen) en vanaf dat moment kon hij niet meer stuk voor mij.

Op 10 juli verscheen van zijn hand een nieuwe bundel getiteld ‘Dan is het beter te zwijgen’. In de wetenschap dat Gijs in de Poëziebus niet zal zwijgen hier een gedicht van zijn hand met als titel ‘En we leefden’.

.

we kochten tevreden
in grote tassen
betaalden de rekeningen
zaten op stoelen en keken
naar andere tafels in zwijgen

we leefden dat we wakker waren
zoals je doet met open ogen
zonder binnenlicht of ruimte
we keken reclame we namen
geen dag meer terzijde

de cirkels rond en toch
in scheve hoeken stapelde zich
wat was tot niets, stierf in gebed
een laatste trotse falen
de grond te broos om te begaan

.