Nog maar eens

.

Omdat de ‘Herman de Coninckzondag’ alweer een paar maanden achter ons ligt en ik sindsdien eigenlijk geen gedicht meer van hem heb geplaatst, vind ik het tijd weer eens aandacht aan deze geweldige dichter te besteden. Nog altijd één van mijn favoriete dichters en daarom een gedicht uit de bundel ‘De lenige liefde’ zonder titel.

.

Je truitjes en je witte en rode

sjerpen en je kousen en je directoirtjes

(met liefde gemaakt, zei de reklame)

en je brassières ( er steelt poëzie in

die dingen, vooral als jij ze draagt) –

ze slingeren rond in dit gedicht

als op je kamer.

.

kom er maar in, lezer maak het je

gemakkelijk, struikel niet over de

zinsbouw en over de uitgeschopte schoenen,

gaat u zitten

.

(intussen zoenen wij even in deze

zin tussen haakjes, zo ziet de lezer

ons niet) hoe vindt u het,

dit is een raam om naar de werkelijkheid

te kijken, alles wat u daar ziet

bestaat, is het niet helemaal

als in een gedicht?

.