Zwemmen
J.W. Oerlemans
.
Toen ik het onderstaande gedichtje van de dichter J.W. Oerlemans las moest ik aan een gedicht van mezelf denken van jaren geleden. De dichter J.W. Oerlemans (1926 – 2011) kende ik niet.
Hij was een Nederlands dichter en historicus. Van 1986 tot 2002 was hij hoogleraar cultuurgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Tussen 1962 en 2002 zijn er zeven bundels van zijn hand verschenen. Oerlemans wordt meestal gezien als de dichter van bundels met veelal korte, romantische, vrije gedichten in sobere taal, waarin melancholie en het besef van vergeefsheid en vergankelijkheid domineren. In 1992 kreeg hij de Anna Blaman Prijs voor zijn gehele oeuvre. Uit ‘De gedichten van nu en vroeger’ het gedicht ‘Zwemmen’.
.
Zwemmen
.
Gisteren toen zijn moeder gestorven was
ging hij zwemmen en het water was even leeg
als de hemel en toen hij wegging
wist niemand met zekerheid
het vocht op zijn gezicht te verklaren.
Geplaatst op 29 juli 2017, in (bijna) vergeten dichters, Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als (bijna) vergeten dichters, 1926, 1962, 1986, 1992, 2002, 2011, Anna Blamanprijs, cultuurgeschiedenis, dichter, Erasmus Universiteit, gedicht, gedichten, Gedichten van vroeger en nu, historicus, hoogleraar, J.W. Oerlemans, kort, melancholie, poëzie, romantisch, Rotterdam, sobere taal, vergankelijkheid, vergeefsheid, Zwemmen. Markeer de permalink als favoriet. 1 reactie.






Zo ontroerend, om wel vergeving te vragen aan hen die dichterbij zijn.No blame.Start gans opnieuw?Zwemmen was te veel.