Lévi Weemoedt

.

In de vakantieperiode mag een gedicht van de altijd tragi-komische dichter Lévi Weemoedt niet ontbreken. Zeker niet met een gedicht dat een glimlach op je gezicht tovert als het gedicht ‘Onder lijn 4’. Uit de bundel ‘Van Harte beterschap’ Kleine trilogie der treurigheid: Geduldig lijden, Geen bloemen, Zand erover uit 1990.

.

Onder lijn 4

.

De werkers kwamen fluitend van karwei,

staken de rijweg over, dromden rond de halte.

De adel van hun kracht beschaamde mij:

triest hing daartussen, zinloos, mijn gestalte.

.

Een eerlijk broodblik priemde in mijn kraag,

een zwaar beslagen schoen rustt’ op mijn tenen.

Mijn leven had nog nooit zó leeg geschenen:

ik had alleen een plaat gekocht vandaag.

.

O!, ’t Liefst zou ik van hen hier voorman wezen

en legde in één gebaar de hele haven lam!

.

Maar ach! Voor morgen staat een boek op het program.

En dan maar weer een plaat: men kan niet eeuwig lezen.

.