Collage
Nieuw gedicht
.
Collage
.
Geen ik die zich hier bevindt,
geen
.
jij waaruit kan worden waargenomen
hoe
.
wij ons hier wilden vormgeven,
door
.
structuren wilden laten bestaan. Hoe
uit-
.
geknipt papier in kleur, waarin zwart en
wit
.
de kleuren zijn, van oude tijden tot vroeger
nu
.
verschillend in hoofd en rest lichaam,
verlijmd
.
tot waar nu en ik en jij en straks de meetlat
zijn
.
waaraan herinneringen, zo kort, worden
afgemeten
.
in lengte, de verwachtingen reeds vele malen
voorbij
.
het eindpunt dat nooit komt, niet in zicht zal
komen.
.
Geplaatst op 10 november 2020, in Gedichten en getagd als Anna Ingerfurth, collage, dichter, gedicht, gedichten, nieuw gedicht, poëzie, Wouter van Heiningen. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.





Heel erg prachtig 😊
Dankjewel
U schreef een wondermooi gedicht.
En ik kan niet anders
dan wat mijmeren. Nadien.
U zal daarin een stukje Vasalis vinden.
+++
En toen
scheurde jij
mij
uit je verlangen
jij verknipte mij
tot gemis
zodat ik wist
dat niet het snijden
maar het afgesneden zijn
de comparatief
van pijn is
gedeeld door twee.
________________________________
• Heel mooi.
• Wat een leuke prent is het.
Pingback: de comparatief van pijn | Dagboek van een roerloze reiziger