Remi Overman

.

In de bundel ‘Aan iedere spijker een regel’ lees ik gedichten van Remi Overman. Deze bundel, een bloemlezing poëzie van jonge Nederlandse en Vlaamse dichters uit 1995 bevat poëzie van dichters die inmiddels meer dan doorgebroken zijn; Peter Verhelst, Maarten van den Elzen, Nachoem M. Wijnberg, Mustafa Stitou en Serge van Duijnhoven.

Nu kende ik de dichter Remi Overman niet en in het voorwoord staat over deze dichter: “ook van twee dichters die helaas nooit meer nieuw werk zullen publiceren, hebben we een kleine selectie afgedrukt, het gaat om Paul van der Steen, die in 1991 overleed en om Remi Overman, van wie na 1989 niets meer is vernomen.

Die enigszins raadselachtige laatste zin deed mij op zoek te gaan wat er dan wel bekend was van deze dichter. Op de website van de digitale bibliotheek Nederland kwam ik echter achter de reden dat er van Remi Overman niets meer werd vernomen na 1989. Remi Overman blijkt een pseudoniem te zijn van de door mij zeer gewaardeerde dichter Serge van Duijnhoven. Extra pikant is het gegeven dat het voorwoord van ‘Aan iedere spijker een regel’ is geschreven door Serge van Duijnhoven. Sterker nog, er staan zelfs een aantal gedichten van Serge van Duijnhoven opgenomen in de bundel.

Van deze Remi Overman uit de bundel het gedicht ‘Begeertes voor de rug van een vrouw’.

.

Begeertes voor de rug van een vrouw

.

De vele puberteitjes in haar hoofd

blijven draaien als molens

en gebeden. Zij woelt

en voelt zich stom

haar kont doet pijn

kleine imitaties, geobserveerd

bestudeerde pasjes, gebaren

een vinger die zij langs haar

wimper streelt en meer dat zij

nooit meester is geworden.

.

‘het doet er niet toe

hoe we er over wensen te denken’

.

Ze had het aan den lijve

ondervonden en geslikt:

aspirines op een bloedend

en weerbarstig hart

.