Dag zeven

.

Op de zevende dag…, nee niks religieus maar wel een gedicht over de ruimte en ons bestaan. Dit gedicht is van de Vlaamse dichter Charlotte Van den Broeck (1991) en ik nam het uit haar bundel ‘Kameleon’ gedichten uit 2015.

.

Ruimteschil

.

Onder de oranje fleecedeken zijn we

volgens eigen en onveranderlijke wetten

miertjes op een mandarijnenschil

.

nemen we enkel wat we nodig hebben, niets

hoeft zich in een werkelijkheid af te spelen

omdat het hier toch geen verloop kent.

.

Het teken doen verdwijnen in de betekenis.

Het korstje markeert en verstopt de wonde.

We zullen een dubbele gulzige taal spreken.

.